Udostępnij:
Datowanie: 1948 / 1989 r.
Technika: odlew
Materiały: brąz
Rozmiar:wys. 20 cm, szer. 28,3 cm, głęb. 22,2 cm
Sposób nabycia:dar
Numer inwentarzowy: MS/SN/R/542

Opis dzieła

Katarzyna Kobro traktowała rzeźbienie „z natury” jako „sztukę wypoczynkową”. Pisała, że rzeźbi „z natury tak, jak się idzie do kina, żeby lepiej wypocząć”. Jednak przedwojenne „Akty”, znajdujące się w zbiorach Muzeum, pokazywała na wystawach. Przekazała je Muzeum już w 1930 r. Powojenne akty były kontynuacją przedwojennych, pozowały do nich artystce jej przyjaciółka (prawdopodobnie Zofia Wierzbowska) oraz dwunastoletnia wówczas córka.


Wyjątkowy  w grupie  gipsowych Aktów, Akt  dziewczęcy,  do którego  pozowała  dwunastoletnia  wówczas  córka  artystki,
Nika. Przechowany przez lekarkę Halinę Skowrońską, od początku lat 60. w posiadaniu modelki [dziś w rękach prywatnych].
Wyjątkowy,  także  z  powodu  wyraźnego  odstępstwa  od  dotychczasowej  zasady  postrzegania  ciała  jako  zwartej,  zamkniętej  bryły.  Przedstawia  wysmukłą,  szczupłą  figurę  dziewczynki   siedzącej   bezpośrednio   „na  ziemi–podłodze”  na podwiniętej prawej nodze, z lewą skręconą w bok, mocno pochylonej,  z głową  opuszczoną  i podpartą  dłonią  odsuniętej od  torsu  prawej  ręki,  z łokciem  na  udzie.  Ramię  lewe  przywarte do boku, zgięte w łokciu, spoczywa na udzie skręconej nogi, dłoń na kolanie. Utworzone między torsem a prawą ręką prześwity potęgują szczupłość sylwetki, podkreślając nieproporcjonalność  budowy  dziecka  u progu  dojrzałości.  Forma  kształtowana  także  i tutaj  na  granicy  abstrakcji.  Deformacje  wzmagają  charakterystykę  sylwetki  (głowa  z  wielką „falą” włosów, wychudłe ramiona, kanciastość kolan). Akt pokazany po raz pierwszy na wystawie pośmiertnej Kobro i Strzemińskiego, Łódź – Warszawa 1956/1957. Utrwalony w brązie, w 6 numerowanych i sygnowanych egzemplarzach, na zlecenie właścicielki. Kopia Aktu, wykonana przez Monikę Krygier i Piotra Krzyżanowskiego  z żywicy  epoksydowej  w dwukrotnym powiększeniu, została w 1990 r. umieszczona przez córkę na nagrobku Katarzyny Kobro projektu Krystyny Krygier (cmentarz prawosławny „Doły”, Łódź).

(Zenobia Karnicka, cytat z katalogu: Katarzyna Kobro 1989-1951. W setną rocznicę urodzin, kat. wystawy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 1998, s. 137 )

Wystawy

Atlas nowoczesności. Ćwiczenia (II EDYCJA) [2021-10-01-2026-10-01]

Katarzyna Kobro
Katarzyna Kobro

Rzeźbiarka i teoretyczka sztuki, była jedną z najwybitniejszych artystek związanych z awangardą międzywojenną w Polsce. Urodziła się w Moskwie w rodzinie o niemieckich korzeniach. Od 1917 roku studiowała w Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury w Moskwie (później II Państwowe Wolne Pracownie Artystyczne) i szybko związała się ze środowiskiem lewicy konstruktywistycznej. W tym czasie poznała też swojego przyszłego męża, Władysława Strzemińskiego. W 1920 roku artystka przeniosła się do Smoleńska, gdzie współpracowała ze Strzemińskim, m.in. projektując plakaty dla Rosyjskiej Agencji Telegraficznej, ROSTA i uczestnicząc w obradach...

S. Cukier
M. Żebrowski
Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także
Powiązane obiekty