Dokumenty Inne

Przeżycie po „aryjskiej” stronie człowieka o żydowskim pochodzeniu zależało od wiarygodnych dokumentów. Podstawą była oczywiście metryka urodzenia potrzebna do wystawienia „kenkarty”,  okupacyjnego dowodu osobistego. Równie ważnym było posiadanie zaświadczenia o wykonywanym zawodzie, oczywiście za idealne uchodziły te, które wskazywały, że ich posiadacz pracuje w przedsiębiorstwach przydatnych III Rzeszy. W tej hierarchii skromna legitymacja członka Związku Zawodowego Artystów Plastyków mogła służyć jedynie za dokument pomocniczy, potwierdzający wymyśloną legendę.
Fałszywą legitymację, datowaną na 1938 rok wystawił Arturowi Nacht-Samborskiemu (już wtedy Stefanowi Samborskiemu) posiadacz oryginalnych blankietów Kazimierz Tomorowicz. Był on niedoszłym architektem, ale i  praktykującym malarzem,  który rzemiosła uczył się w pracowniach Wojciecha Weissa i Felicjana Szczęsnego-Kowarskiego w krakowskiej ASP. Wykonał szereg polichromii m.in. na Starym Rynku w Warszawie. Jeszcze przed wojną zajmował się również pracą pedagogiczną: był asystentem w pracowni Szczęsnego-Kowarskiego, wykładał rysunek i malarstwo w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W kwietniu 1946 roku objął Katedrę Malarstwa i Rysunku ASP w Warszawie, pełnił też funkcję dziekana wydziału malarstwa, a w latach 1954-57 rektora ASP w Warszawie. Należał do grup Formiści, Jednoróg i Pryzmat.
Maciej Cholewiński

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN