Władysław Strzemiński

Pejzaż łódzki III

Udostępnij:
Datowanie: 1936
Technika: litografia
Materiały: papier czerpany
Rozmiar:wys. 24 cm, szer. 31,5 cm
Sposób nabycia:przekaz
Data nabycia: 20.06.1977
Numer inwentarzowy: MS/SN/GR/1085/4

Opis dzieła

Niestabilna, rozedrgana forma zawiera krytyczną ocenę, współczesnego artyście, kształtu Łodzi. Łódź bez funkcjonalizmu to teka graficzna, na którą składają się prace Strzemińskiego podejmujące temat weduty. Inaczej niż tradycyjne pejzaże, prace te nie są tylko przedstawieniem widoku, ale próbą zdania relacji z doświadczenia, jakim jest patrzenie na krajobraz miejski. Linia budująca te kompozycje nie jest konturem budynków, ale zapisem biegu spojrzenia artysty podczas przyglądania się miastu. W grafikach zawarta jest surowa, negatywna ocena Łodzi, którą Strzemiński formułował wprost w pracach teoretycznych. Artysta krytykuje w nich podporządkowanie miasta potrzebom kapitalizmu, chaos budowlany i brak troski o mieszkańców. W artykule „Łódź sfunkcjonalizowana" przedstawia także wyczerpującą wizję modernizacji miasta na drodze organizacji przestrzeni, która uwzględniłaby potrzeby związane z codziennym funkcjonowaniem mieszkańców. Teka składa się z pięciu litografii.

 

Anna Nawrot (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 856-857)

 

Opis dla osób ze spektrum autyzmu

Łódź bez funkcjonalizmu to teka graficzna Władysława Strzemińskiego. Teka graficzna to cykl prac. W tym cyklu są litografie.

Strzemiński zrobił te litografie w 1936 roku. Pokazał, jak widział Łódź. To miasto, w którym mieszkał.

Strzemiński użył linii. Kształt linii jest skomplikowany i nierówny, ale linia jest zamknięta. Jej kształt przypomina ruch oka – oko nie porusza się równo, ale faluje. Ta linia przypomina domy, fabryki z kominami i ludzi.

Strzemiński nie pokazał harmonii. Domy są nieporządne. Bardzo blisko nich są kominy fabryk. Takie miasto nie jest właściwym miejscem dla ludzi.

Dlatego Strzemiński pokazał smutnych ludzi. Oni stoją w rzędzie. Są bezrobotni, więc są nieważni. Dlatego Strzemiński nie pokazał ich twarzy.

Strzemiński pokazał swoje, prywatne doświadczenie miasta. On ocenił Łódź. Jego ocena jest zła.

Autor skryptu: Leszek Karczewski

Władysław Strzemiński
Władysław Strzemiński

Władysław Strzemiński, artysta i teoretyk, był czołowym przedstawicielem awangardy międzywojennej w Polsce. Urodził się w zaborze rosyjskim, w Mińsku, w rodzinie polskiej. Studiował w elitarnej Wojskowej Szkole Inżynieryjnej im. cara Mikołaja w Petersburgu. Podczas pierwszej wojny światowej doznał poważnych obrażeń, w wyniku których stracił jedną rękę, nogę i widzenie w jednym oku. Od 1917 roku bliżej zainteresował się sztuką i wtedy – lub rok później – poznał też swoją przyszłą żonę, Katarzynę Kobro. Od 1918 roku aktywnie działał w środowisku konstruktywistów rosyjskich. Już wtedy uczestniczył w posiedzeniach Pododdziału...

Powiązane dzieła
Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji
Zobacz także