Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Znicz, który „płonie” na fotografii Makarewicza jest nieco inny – to komin pracującej maszyny. Tak w socrealistycznym ujęciu należało rozumieć powojenny pokój, symbolizowały go praca, przemysł ciężki i budowanie od podstaw nowej rzeczywistości. Tytuł zdjęcia Makarewicza jest monumentalny i pełen patosu. Nie dziwi to w kontekście realiów epoki, jak i właściwości języka, jakim posługiwała się ówczesna propaganda. W jej retoryce słowo „pokój” nabrało magicznego wręcz charakteru. Zaklinając rzeczywistość, w krajach znajdujących się pod kontrolą partii komunistycznych, odmieniano je przez wszystkie przypadki i umieszczano w najrozmaitszych konfiguracjach – od zakładów imienia Obrońców Pokoju, Wyścigi Pokoju, Kongresy Pokoju, po kina Pokój. Niesiono je na transparentach podczas pierwszomajowych pochodów i, co znamienne, ów „pokój” zaprowadzano siłą w coraz to nowych regionach świata.

Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 824).

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN