Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Dwaj hutnicy, oświetleni blaskiem bijącym z pieca, dorzucają do niego węgla łopatami, rytmicznie i synchronicznie. Wydają się być trybem w dobrze funkcjonującej maszynie. Kanon socrealizmu był ściśle określony, a tematy poważne i podane tak, by widz nie miał cienia wątpliwości przy ich interpretacji. Jednym z najczęściej wykorzystywanych motywów była praca – fizyczna, wydajna, ofiarna i nie dla zysku, ale z obowiązku, dla ojczyzny, dla przyszłych pokoleń. W przedstawieniach rządziła również określona społeczna hierarchia, na jej szczycie znajdował się wielkoprzemysłowy robotnik, górnik lub hutnik, ewentualnie murarz, działacz polityczny albo pracownik spółdzielni produkcyjnej, postać silna i budząca sympatię. Za każdym razem był to dowód na to, jak praca jest ciężka i znojna, jak trudne i wymagające poświęceń było budowanie nowego świata.

Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 820).

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN