Edward Łazikowski

Performance Pikturalny

Udostępnij:
Datowanie: 1981
Technika: fotografia czarno-biała, fotokolaż, letraset
Materiały: papier fotograficzny, emulsja światłoczuła, tusz, ołówek
Rozmiar:wys. 100 cm, szer. 67 cm
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 11.08.2021
Numer inwentarzowy: MS/SN/F/3182

Opis dzieła

Performance, który odbył się w galerii Ślad w Łodzi wykorzystywał dwa charakterystyczne dla działań Łazikowskiego elementy: kostium oraz tkaninę traktowaną jako scenografię i rekwizyt. Na wszystkich elementach pojawił się ten sam motyw – cienkie, gęsto narysowane pionowe linie. Pomysł, jak opisywał artysta, narodził się w jego głowie od wyobrażenia wyglądu kostiumu: „ […] w pewnej chwili wyobraziłem sobie siebie w białym uniformie zarysowanym kredką, czarnymi pionowymi liniami, umieszczonymi w niewielkiej odległości jedna od drugiej. Na głowie miałem mieć czapkę też w czarne linie. Powyższe wyobrażenie spowodowało powstanie myśli, która podsunęła możliwość przedłużenia owych linii na ubraniu, na odsłonięte części ciała: twarz i dłonie, a też pozbawione butów stopy”. W trakcie występu artysta za pomocą czarnej kredki wyrysował linie na swojej twarzy, które stały się przedłużeniem linii na ubraniu. Następnie, wyrysował podobnie linie w formie promieni na leżącej na ziemi tkaninie. Ostatnim etapem działania było zawieszenie tkaniny na ścianie. 

Jakub Gawkowski

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego.

Logotyp

Logotyp


Edward Łazikowski
Edward Łazikowski

Edward Łazikowski (ur. 1939 w Bąkowie Górnym) - artysta intermedialny związany z Łodzią. Teoretyk sztuki, pisarz, performer, twórca obiektów, rysunków i fotografii. Jego debiutancka wystawa odbyła się w 1964 roku w Krakowie w klubie jazzowym Helikon. Po odbyciu służby wojskowej i pierwszych próbach artystycznych, podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (1970-1975).  Zaczynał jako performer i autor konceptualnych interwencji („Moje Apele” Relartacje, Dłusko, 1977). Jednak wkrótce postanowił stworzyć ekwiwalent dla działania performatywnego w postaci obiektu. Od początku lat 80. tworzy wieloelementowe...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także