Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

W sukniach projektu Sonii Delaunay sąsiadowały ze sobą żywe barwy, które wprawione w ruch tworzyły symultaniczny spektakl. Pierwszą kompozycją symultaniczną artystki był patchworkowy koc, który uszyła dla swojego nowo narodzonego syna. Studia malarskie nad kontrastami żywych barw sprawiły, że Sonia i jej mąż zapoczątkowali nowy nurt w malarstwie – orfizm. W nim, podobnie jak w kubizmie i futuryzmie, analiza form i próby ukazania ruchu sprawiają, że obraz przybliża się do abstrakcji, ale pierwszoplanowa rola kompozycyjna przypada barwie. Delaunay stosowała kompozycje symultaniczne w sztukach plastycznych, ale też we wzorach tkanin i projektach ubioru, przez co przypisuje jej się udział w rewolucji w modzie lat dwudziestych – obserwujemy to w rozluźnieniu kroju, uproszczeniu form, wprowadzeniu czystych, intensywnych kolorów. Moda była dla Delaunay stylem malarskim – służyła uwolnieniu barw z płótna i włączeniu ich w życie codzienne. Tak realizowała awangardowy sen o uczynieniu sztuki częścią życia.

Anna Nawrot (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 178).