Włodzimierz Borowski

Arton I

Udostępnij:
Datowanie: 1961
Technika: technika własna
Materiały: polistyren
Rozmiar:wys. 21 cm
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 30.12.1971
Numer inwentarzowy: MS/SN/R/147

Opis dzieła

Artony to obiekty utworzone z wyprodukowanych przemysłowo materiałów, często z przedmiotów gotowych lub ich fragmentów. Zaprojektowane są jako samowystarczalne byty, niekiedy ruchome i emitujące światło. Obdarzone są autonomią, podobnie jak organizmy żywe, jednak nie są tworami natury. Artony ironicznie komentowały ówczesną produkcję przemysłową, w szczególności wprowadzenie na szeroką skalę materiałów syntetycznych. Borowski pisał: „Siedzę na wysypisku śmieci. […] Z resztek przedmiotów konstruuję koszmarne organizmy”.

Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN 
Wystawy

Atlas nowoczesności. Ćwiczenia (II EDYCJA) [2021-10-01-2026-10-01]

Włodzimierz Borowski
Włodzimierz Borowski

Był jednym z głównych przedstawicieli powojennej Awangardy. Współtworzył jedno z pierwszych, powojennych awangardowych ugrupowań – lubelską Grupę Zamek, która poszukując własnej formuły na sztukę nowoczesną zajęła się strukturalizmem. Strukturalizm według Borowskiego był tendencją, w której artysta skupiał się na materialnej strukturze dzieła, traktowanego nie jako odwzorowanie rzeczywistości, lecz jako zjawisko istniejące samo w sobie. W latach 60. realizował m.in. environmenty z wykorzystaniem układów luster (manilusy) i happeningi (Pokazy Synkretyczne). Później zajął się sztuką konceptualną. W okresie stanu wojennego podjął...

Więcej informacji