Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Sekwencja ośmiu fotografii rejestruje proces topnienia dwóch usytuowanych równolegle brył lodu. Kolejne ujęcia ukazują, jak prostopadłościenne obiekty maleją, jak postępuje deformacja ich konturów i dochodzi do ich przemiany w stan ciekły. Znikanie kryształów lodu oraz powiększająca się stopniowo plama wody, która zmienia odcień ciemnego podłoża, są oznakami upływu czasu. Praca splata ze sobą minimalistyczne zainteresowanie obiektem i strukturą modularną z typową dla sztuki konceptualnej metodycznością rejestracji fotograficznej. Tytułowa ekspansja oznacza przejście danego stanu materii w inny. Można ją łączyć z obecną w sztuce konceptualnej „dematerializacją przedmiotu” – ideą, zgodnie z którą wartość dzieła tkwi nie w jego fizycznej formie, lecz w procesie czy koncepcji. Prace takie zamiast na trwałym obiekcie skupiają się często na niewidzialnych, ulotnych aspektach czy ideach.