Svetlana Kopystiansky

Svetlana Kopystiansky

11.11.1950

Svetlana Kopystiansky jest amerykańską artystką, działającą w Nowym Jorku od 1988 roku. Jej multimedialna praktyka obejmuje malarstwo, fotografię, film i wideo, a badanie języka jest kluczowe dla jej twórczości. Przy pracach filmowych i wideo współpracuje ze swoim mężem, Igorem Kopystianskim.

Od późnych lat siedemdziesiątych aż do imigracji w 1988 roku Svetlana Kopystiansky była częścią nonkonformistycznej sceny artystycznej Związku Radzieckiego. W 1979 roku zwróciła się w kierunku tradycji awangardowej. Jej praca Correct Figures / Incorrect Figures (1979) odnosiła się do twórczości Kazimierza Malewicza, natomiast White Album (1979) opierał się na koncepcji „znalezionego obiektu” nawiązującej do idei Marcela Duchampa. W 1979 roku Svetlana Kopystiansky rozpoczęła pracę nad swoimi dwoma koncepcyjnie i formalnie powiązanymi seriami - Krajobrazy i Krajobrazy morskie. Obie serie łączą tekst z obrazem: bliższe spojrzenie na krajobraz lub pejzaż morski ujawnia wzór odręcznego tekstu wypełniającego płótno fragmentami zapożyczonymi od klasycznych autorów, takich jak Lew Tołstoj, Samuel Beckett i Paul Éluard.

W 1988 r. Svetlana i Igor Kopystiansky opuścili Związek Radziecki i przenieśli się do Nowego Jorku, gdzie od tamtego czasu mieszkają. W 1990 roku Svetlana Kopystiansky rozpoczęła serię wielkoformatowych rzeźb i instalacji wykonanych z książek traktowanych jako znalezione przedmioty lub ready-mades. Książki (wydania w języku angielskim) umieszczone są w drewnianych skrzyniach w taki sposób, aby stały się obiektami wizualnymi ze stronami otwartymi w stronę widza. W 1990 roku Svetlana i Igor Kopystiansky otrzymali stypendium DAAD, które przywiodło ich do Berlina i zaowocowało ich pierwszą indywidualną wystawą muzealną w 1991 r. w Martin Gropius-Bau (kurator René Block), a następnie w 1994 r. indywidualną wystawą w Kunsthalle Düsseldorf.

Zarówno prace Svetlany Kopystiansky, jak i jej wspólne prace z Igorem Kopystianskim prezentowane były m.in. na Skulptur Projekte Münster, 1997; documenta 11, Kassel, 2002; Sydney Biennale, 1992; Istambul Biennale,1995 (kurator René Block); Johannesburg Biennale, 1997 (kurator: Okwui Enwezor); Lyon Biennale,1997 (kurator Harald Szeemann); Biennale Liverpool, 1999, a także w instytucjach muzealnych m.in. MoMA, Metropolitan Museum w Nowym Jorku; Center Pompidou, Paryż; Tate Modern, Londyn; Museo Nacional Reina Sofia, Madryt; Smithsonian American Art Museum, Waszyngton; Art Institute of Chicago; Musée d’Art Moderne de Saint-Etienne, Francja; MFAH Texas; MCA Chicago; SMoCA Arizona; Fine Arts Center UMass, Amherst; Whitechapel Art Gallery, Londyn; MMK Frankfurt am Main; Kunsthalle Düsseldorf; Sprengel Museum Hannover; Kunsthalle Fridericianum, Kassel; Deichtorhallen Hamburg; Kunsthalle zu Kiel; S.M.A.K. Gent; GAMeC, Bergamo; Museum of Modern Art EMMA, Finland; AGNSW, Sydney; MARCO, Vigo, Spain; MUMOK, Wiedeń; Henry Art Gallery, Seattle a także w Muzeum Sztuki w Łodzi.

Znajdują się także w kolekcjach muzealnych takich instytucji jak Museum of Modern Art, Metropolitan Museum and Whitney Museum of American Art w Nowym Jorku, Art Institute of Chicago, Museum of Fine Arts, Houston; Smithsonian American Art Museum, Waszyngton; Henry Art Gallery, Seattle; Zimmerli Art Museum, Rutgers University, New Jersey; Musée National d'Art Moderne Centre Pompidou, Paryż; Musée d'Art Moderne de Saint-Etienne Métropole, Francja; Tate Modern, Londyn; Art Gallery of New South Wales, Sydney; Museo Nacional Reina Sofia, Madryt; Muzeum Folkwang, Essen; Ludwig Forum for International Art, Aachen; Berlinische Galerie; Museum für Moderne Kunst, Frankfurt nad Menem; MUMOK Wiedeń, Austria; Centre for Contemporary Art Luigi Pecci, Prato, Włochy; Frac Corsica, Francja; MOCAK, Kraków i Muzeum Sztuki w Łodzi. 

W 2000 roku Svetlana Kopystiansky otrzymała nagrodę Käthe-Kollwitz-Preis przyznawaną przez Akademie der Künste, Berlin, Niemcy.

 

Źródło: www.wikipedia.org

Svetlana Kopystiansky
Svetlana Kopystiansky na tle swojej instalacji Universal Space, 1991, DAAD, Martin-Gropius-Bau Berlin Collection MNAM Centre Pompidou Paris. Dzięki uprzejmości artystki.
Dzieła