Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Kompozycja składa się z jednego, umieszczonego centralnie na białym tle, elementu o kształcie odwróconej litery „U” w tonacji niebiesko-zielonej. Praca wykonana w technice akwareli jest wyjątkowo oszczędna wręcz ascetyczna. Artysta, ograniczając się do dwóch barw o rożnym nasyceniu, z wyjątkową delikatnością rysuje kształt na białym arkuszu papieru. Jego gest przypomina kaligrafię, jest precyzyjny i wyważony, płynnie prowadzi linie. Powstała forma wprowadza ruch i dynamizuje jednolite tło, wznosząc się i opadając. Trudno oprzeć się wrażeniu, że to jedynie fragment sinusoidy wykraczającej poza krawędzie arkusza.

Pełne skupienie na formie, możliwe dzięki umieszczeniu jej w neutralnej przestrzeni, pozwala dostrzec subtelne przenikanie i wzajemne oddziaływanie barw. Podobnie jak w wielkoformatowych obrazach olejnych, artysta bada tu materię widzialności i niuanse kolorystyczne. Dotyka też zagadnienia współzależności koloru i światła, stanowiącego jeden z wiodących tematów jego twórczości. W omawianej pracy współzależność tę dostrzec można w delikatnej gradacji kolorów, widocznej zwłaszcza w walorowym zróżnicowaniu prawej i lewej strony. Wznoszący się ku górze kształt jest świetlisty, lekki, kiedy opada ciemnieje i ciąży ku dołowi. Artysta akcentuje tę różnicę bazując na przejrzystości, którą uzyskuje nakładając transparentną farbę na białe tło. Możliwość tę, niedostępną w pracach olejnych, daje mu zastosowanie akwareli.

Na twórczość Gierowskiego należy patrzeć kompleksowo, dzielenie jego prac ze względu na technikę jest bezcelowe. Zarówno w obrazach olejnych, jak i akwarelach czy pracach wykonywanych ołówkiem artysta realizuje podobne założenia i podejmuje zbliżone problemy. Tym, co jednak odróżnia prace na papierze od tych na płótnie jest to, że według artysty umożliwiają one bardziej spontaniczną i osobistą wypowiedź.

Praca została podarowana Muzeum przez artystę z okazji jubileuszu 20-lecia pracy dyrektora Ryszarda Stanisławskiego.

Kompozycja składa się z jednego elementu o kształcie odwróconej litery „U”. Kształt jest niebiesko-zielony. Został umieszczony centralnie na białym tle. Praca została wykonana w technice akwareli. Jest bardzo oszczędna. Prosta forma została namalowana wyjątkowo delikatnie. Artysta ograniczył się tylko do dwóch barw. Z prawej strony są jasne i lekkie. Po lewej ciemniejsze i cięższe. Dzięki temu mamy wrażenie jakby forma unosiła się i opadała. W ten sposób artysta wprowadza do pracy ruch.

Dorota Stolarska-Kultys

Informacje o artyście i jego twórczości:

Stefan Gierowski malował obrazy abstrakcyjne. Są to obrazy które nie przedstawiają żadnych postaci, ani przedmiotów. Artysta często nie nadawał swoim obrazom tytułów. Zapisujemy wtedy jako tytuł: „Bez tytułu”.

Opis dzieła:

Obraz „Bez tytułu” namalowany jest na papierze akwarelami, czyli farbami wodnymi. Obraz ukazuje długą, zagiętą u góry grubszą linię. Linia ma kolor zielononiebieski. Może nam się kojarzyć z zakręcającą rzeką. Woda w rzece może mieć kolor niebieski, ale też jasnozielony.

Małgorzata Wiktorko, konsultacja ekspercka: Aleksandra Oszczęda.

Autor: Stefan Gierowski

Tytuł: bez tytułu

Wymiary: wysokość 76 cm,  szerokość 50,5 cm

Technika: malarstwo akwarelowe

Tworzywo: papier; akwarela

Rok powstania: 1986

Praca Stefana Gierowskiego to pionowy prostokątny arkusz papieru z linią w kolorze niebieskim o kształcie odwróconej litery U w centrum. Linia wygląda, jakby została swobodnie namalowana jednym pociągnięciem szerokiego pędzla raz zamoczonego w niebieskiej farbie. W ciągu linii powoli  wytraca się pigment. Praca ma trójdzielną kompozycję w pionie w rytmie: lewy margines, przestrzeń zakreślona fala linii, prawy margines. Wszystkie trzy pionowe pasy mają podobną szerokość.

Początek kreski to dolna krawędź pracy. Intensywna, szeroka niebieska wstęga wędruje pionowo ku górze, przed osiągnięciem górnego brzegu skręca miękko w prawo i łukiem opada w dół i biegnie do dolnej krawędzi, już jako bladobłękitny pasek. Na dole, pomiędzy bladoniebieską linią a prawym bokiem widnieje sygnatura artysty zapisana niebieskim długopisem: S. Gierowski.

Błękit wstęgi wytraca się stopniowo i nierównomiernie. Dłużej zatrzymuje się na krawędziach wstęgi, podczas gdy jej środek blaknie i bieleje.

Stefan Gierowski w swoich rysunkach podejmuje wątki przestrzeni, ruchu, światła, a przede wszystkim zagadnienie linii. Bada ich wzajemne relacje, powstające napięcia i ruch. Linia pojawia się często w pracach w formie prostej lub zagiętej półkoliście. W tej pracy jest jej główną i jedyną bohaterką.

Agnieszka Wojciechowska-Sej, konsultacja ekspercka: Magdalena Rutkowska.

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN