Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Stalowe pręty o kwadratowym przekroju przecinają się pod kątem prostym. W każdej kolejnej osi kartezjańskiego układu współrzędnych XYZ jest ich dwa razy więcej. Wszystko w zgodzie z tytułem. Sztuka konkretna nie odnosi się do rzeczywistości. Artyści, tacy jak Max Bill, sami tworzą zasady warunkujące twórczość

Multiplę tworzą skrzyżowane ze sobą stalowe, wydłużone prostopadłościany, przecinające się, biegnące w sześciu kierunkach osie (jedna, potem dwie, a na końcu cztery), a także błyszcząca, idealna dla światła (jak lustro) rzeźba, która jednakże może nie budzić zbyt dobrych skojarzeń – tak przecież wyglądają zapory stawiane w poprzek ulic, aby nikt niepowołany nie mógł przez nie przejechać. Okazuje się zatem, że geometria czy matematyka, które artysta podziwiał i wykorzystywał w swojej twórczości, nie muszą być przedstawiane jako „zwykłe” równania... Mogą być budzącymi natchnienie rzeźbami, inspirującymi wzrok – blaskiem, umysł – geometrią, wyobraźnię – kształtem.

Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 776).