Zofia Kulik

Libera i kwiaty nr 6

Udostępnij:
Datowanie: 1996 - 2004
Technika: fotografia cyfrowa, fotografia barwna
Materiały: papier fotograficzny
Rozmiar:wys. 60 cm, szer. 50 cm
Sposób nabycia:dar
Numer inwentarzowy: MS/SN/F/3007

Opis dzieła

W cyklu fotografii Ogród na czarno-biały wizerunek nagiego modela – Zbigniewa Libery, zostały nałożone barwne kwiaty. Powstaje unikalny cielesny „zielnik”, kolekcja ludzkich póz, w której męska sylwetka stapia się z nasyconym kolorem polnych kwiatów. W czasie swojej współpracy z Liberą artystka wykonała około 700 fotografii w różnych ujęciach. Kościste, wychudzone ciało w niezmiennej pozie zostało skontrastowane z barwnymi pękami, liśćmi i łodygami z przydomowego ogrodu artystki, tworzą różnorodne, symetryczne kompozycje. Zofia Kulik podjęła charakterystyczny dla swojej twórczości problem wielokrotnej reprodukcji dzieła – pracując na bazie jednego negatywu stworzyła serię, mającą charakter ornamentalny

Marta Ryczkowska (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 522).

 

Elementem łączącym serię fotografii Zofii Kulik jest czarno-białe zdjęcie nagiego mężczyzny, Zbigniewa Libery, na ciemnym tle. Centralnie umieszczony wizerunek artysty autorka przesłania fragmentami roślin. Na obrysie ludzkiego ciała układa kwiaty maku, gałązki róży, liście kosaćca. Sposób, w jaki to czyni, za każdym razem nadaje pracy odmienny sens. Podkreśla seksualność, dekoruje, odziewa, przykrywa. Autorka, tworząc fotograficzny kolaż, nadaje nowe znaczenie użytym elementom.

Mariusz Walczak (Cytat za: Na zachętę do muzeum. Kolekcja Łódzkiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, red. Anna Saciuk-Gąsowska, współpraca Grzegorz Musiał, Muzeum Sztuki, Łódź 2013, s. 86).

Zofia Kulik podejmuje charakterystyczny dla swojej twórczości problem wielokrotnej reprodukcji obrazu. Ornamentalna seria powstała poprzez nałożenie fotografii różnych gatunków roślin na to samo zdjęcie nagiego mężczyzny, ujętego w pozie przypominającej człowieka witruwiańskiego. Zarówno do tego, jak i do innych cykli pozował artystce przez kilka lat Zbigniew Libera. Wystawiając jego unieruchomione ciało na pokaz, Kulik odwracała tradycyjną relację władzy między artystą a modelką. Cykl Libera i kwiaty podważa również utrwaloną w kulturze analogię między kobietą a rośliną, która wiąże kobiecość z biernością i funkcją dekoracyjną.

Wystawy

Sosnowiec jest jak kobieta [2015-09-25-2015-11-20]
Na zachętę do muzeum. Kolekcja Łódzkiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych [2013-12-13-2014-03-02]

Zofia Kulik

W latach 90. podejmowała problemy związane z władzą, totalitaryzmem, wojną, zniewoleniem jednostki oraz kwestie płci, dyskryminacji i nierówności, stając się główną przedstawicielką sztuki krytycznej w Polsce. Wcześniej, w latach 1970–88, w duecie KwieKulik, utworzonym z mężem Przemysławem Kwiekiem, rozwijała praktyki awangardowe, m.in. performens, happening, sztukę poczty, realizując różnego rodzaju interwencje, instalacje, obiekty, fotografie, rysunki, dokumentując działania efemeryczne i pisząc teksty. W swoich ostatnich pracach tworzy fotograficzne powtórzenia najbardziej znanych obrazów z historii sztuki europejskiej. W 1997 roku...

Powiązane dzieła
Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji
Zobacz także
Powiązane obiekty