Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Artystka odnosi się do martwej natury, rozumianej jako tradycja przedstawieniowa obecna w historii sztuki. W malarstwie holenderskim martwa natura przybierała postać gęstej kompozycji przedmiotów, owoców, martwych zwierząt. Orlikowska przenosi temat do współczesnego świata, jednak w innym celu – nie tworzy kompozycji przedmiotów, lecz dokumentuje zastane. Fotografia przedstawia ogromną ilość damskich butów. Artystka rejestruje nadmiar przedmiotów – spiętrzonych, nikomu niepotrzebnych, zatrzymanych w kadrze. Dodatkowo określenie „martwa natura” jawi się jako oksymoron, zestawienie słów, w którym jedno przeczy drugiemu – coś, co jest żywe, nie może być przecież martwe. Określenie to ewoluowało od subtelnego flamandzkiego „stil-leven” (ciche, nieruchome życie) do francuskiego „nature morte” (martwa natura), podkreślającego nieożywiony charakter uwiecznianych elementów.

Marta Ryczkowska (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 686).

Martwa natura to cykl wielkoformatowych fotografii prezentujący wnętrza typowego butiku lub kwiaciarni, znane ze współczesnych centrów handlowych. Orlikowska skupia w niej uwagę na prezentacji form, efekcie ich spiętrzenia i różnorodności, fotografując okna wystawowe pełne bukietów kolorowych kwiatów oraz stojaki wypełnione niezliczonymi parami damskiego obuwia. Autorka, odwołując się do tradycji malarstwa, poszukuje aktualnych ekwiwalentów wizualnych. Wizją bogactwa kuszących produktów stawia także pytanie o nasz stosunek do konsumpcyjnego traktowania życia.

Mariusz Walczak (Cytat za: Na zachętę do muzeum. Kolekcja Łódzkiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, red. Anna Saciuk-Gąsowska, współpraca Grzegorz Musiał, Muzeum Sztuki, Łódź 2013, s. 122).