Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Praca to fotomontaż. Zestawia obraz zatłoczonej ulicy w pochmurny, deszczowy dzień z autoportretem nagiej artystki. Praca krytycznie odnosi się do tematu widzialności kobiet i roli wyznaczonej im spo- łecznie. Pyta, czy rola kobiety ogranicza się do fizycznej atrakcyjności. Partum jest jedną z najważniejszych polskich twórczyń konceptualnych i feministycznych.

Pośrodku tłumu idzie spokojnie naga kobieta. Ludzie spieszą się, mijają, nie zwracając uwagi na to, co dzieje się wkoło, kobieta pozostaje niezauważona. Samoidentyfikacja, wykorzystując fotografię i fotomontaż, zestawia obraz zatłoczonej ulicy w pochmurny, deszczowy dzień, z wizerunkiem, który zakłóca tę zwyczajną codzienność, tworząc niepokojącą sytuację. Akt staje się tu swoistym autoportretem, artystka rozpoznaje za jego pomocą własną rolę w społeczeństwie (tłumie) i zdaje pytanie o to, czy funkcja kobiety ogranicza się tylko do atrakcyjności ciała przykrywanego ubraniem. Inne fotografie z tego cyklu ukazywały Partum w rzeczywistości miasta: obok policjantki, na ulicy, w kolejce, przed siedzibą władz państwowych. Na otwarciu pierwszego pokazu samoidentyfikacji w 1980 roku w Małej Galerii w Warszawie artystka wykonała performens pojawiając się na wernisażu nago. Własne ciało było częstą materią jej działań artystycznych, podejmujących kwestie przemijania, starzenia, stereotypów postrzegania kobiety przez pryzmat jej cielesności oraz podporządkowania kobiety mężczyźnie. Jej działania często są traktowane jako jedne z pierwszych manifestacji feminizmu w sztuce polskiej. Ewa Gałązka Cytat za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2010, s.nlb. [317]
 

Ewa Partum to artystka – performerka. Performer działa i używa swojego ciała. Performer podczas performensu często jest nagi.

Opis dzieła:

Cykl „Samoidentyfikacja” to fotomontaże. Fotomontaż to technika wycinania i łączenia fragmentów  różnych fotografii.

Artystka  wykorzystała dwa rodzaje zdjęć. Jeden rodzaj to zdjęcia zrobione w mieście w miejscach publicznych.Drugi rodzaj to zdjęcia nagiej Ewy Partum. Ewa Partum wycięła swoje nagie postacie ze zdjęć i wkleiła do zdjęć zrobionych w mieście.

Na każdym zdjęciu z cyklu „Samoidentyfikacja” jest naga Ewa Partum i przypadkowi przechodnie. Zdjęcia były zrobione w różnych miejscach:

• na przejściu dla pieszych
• na chodniku
• w sklepie z telewizorami
• w księgarni
• w kolejce przed sklepem
• przed galerią sztuki, obok Pałacu Ślubów
• na ulicy, przed milicjantką
• w tłumie przechodniów
• pod pomnikiem księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie
• obok przystanku tramwajowego
• na dziedzińcu Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie

Na zdjęciach zrobionych w mieście jest wielu ludzi. Ludzie są ubrani w płaszcze, kurtki i czapki. Ich stroje pasują do jesiennej pogody. Wklejona postać Ewy Partum nie pasuje do idących ludzi. Możemy sobie wyobrazić, że naga kobieta zmarznie w taką pogodę. Idący ludzie nie zwracają uwagi na nagą Ewę Partum. W naszej kulturze nie jest dopuszczalne, by po ulicy chodzić bez ubrania.  Taka sytuacja jest podwójnie dziwaczna.

Fotomontaż Ewy Partum to apel artystki o uwagę przechodniów. Apel to wołanie o czyjąś uwagę. Ewa Partum krzyczy o uwagę zwykłych ludzi dla sztuki nowoczesnej.

Autorka skryptu: Agnieszka Wojciechowska-Sej