Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Asamblaż znajdujący się w muzeum to blat stołu z przytwierdzoną doń używaną zastawą. Po uczcie pozostawili ją sam artysta, jego przyszła żona Katharina Duwenhögger oraz ich przyjaciele. W efekcie powstała swego rodzaju martwa natura. Jednocześnie, jak chciał Spoerri, to „obraz-pułapka”: zatrzymany w czasie fragment rzeczywistości, który kieruje uwagę na elementy banalnej codzienności. Daniel Spoerri był jednym z głównych przedstawicieli tzw. Nowego Realizmu (fr. Nouveau Réalisme). Powtarzającym się zabiegiem twórczym zwolenników tego ruchu było przetwarza- nie zwykłych przedmiotów.

Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu

Informacje o artyście:

• Daniel Spoerri interesuje się sztuką kulinarną.
• Otworzył swoją restaurację. Sprzedawał jadalne dzieła.
• Organizował przyjęcia w galeriach sztuki.
• Tworzył też asamblaże. Asamblaż to obraz złożony z przedmiotów. Nie jest namalowany. W asamblażach artysta używał codziennych, zwykłych przedmiotów. Asamblaże Daniela Spoerriego to często stoły po zjedzonym posiłku.
  

Opis dzieła:

To blat stołu, bez nóg. Blat stołu jest obrazem, wisi na ścianie.
Na stole jest wiele przedmiotów:

• Talerze, kieliszki, sztućce, serwetki, butelki i miski. One są brudne. Zostały zostawione na stole po posiłku.
• 6 nakryć. Przy stole było 6 osób.
• Resztki jedzenia – kawałki bagietki, sos w misce. To resztki kolacji.
• Ozdobna muszla, papieros, zapałki, korkociąg, wazonik ze sztucznymi kwiatami, wizytówka i długopis.

Wszystkie przedmioty są przyklejone do blatu stołu. Przyklejone przedmioty wystają z obrazu. To budzi zdziwienie lub niepokój.

Daniel Spoerri zjadł tę kolację w 1991 roku razem z żoną Katarzyną i przyjaciółmi. Artysta chciał zapamiętać tę chwilę. Zrobił asamblaż. Użył stołu i przedmiotów z kolacji. Obraz to pamiątka wspólnej kolacji. Daniel Spoerri mówi, że to obraz-pułapka. On łapie w pułapkę chwile i zatrzymuje je. Ale obraz zmienia się wraz z upływem czasu. Starzeje się i blednie, podobnie jak wspomnienia.

Dzieło Spoerriego przypomina martwą naturę. Martwa natura to obraz, na którym namalowane są różne przedmioty. Martwe natury to częsty temat w sztuce malarskiej. Spoerri nie namalował martwej natury. Zrobił martwą naturę z prawdziwych przedmiotów. Artysta potraktował tradycję w oryginalny sposób.

Autorka skryptu: Luiza Łuszcz-Kujawiak

Niejeden, widząc w galerii powieszony na ścianie blat stołu z przymocowanymi do niego sztućcami, butelką, kieliszkami, niedopałkiem papierosa, kawałkami pieczywa, czy talerzami ubrudzonymi resztkami jedzenia, pokręci z niedowierzaniem głową. Wypadałoby go uspokoić – to nie jest dzieło sztuki. Tak twierdzi sam autor. W takim razie cóż to jest? „Obraz-pułapka”, odpowie Spoerri, który tak nazywa swoje obiekty. Wpadła w nią chwila, w której artysta ze swoją przyszłą żoną Katharina Duwenhögger i przyjaciółmi biesiadowali. Siedzieli za stołem, byli razem, rozmawiali, śmiali się. W lewym, górnym rogu czeka na kogoś wciąż czysty, pusty talerz.

Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 722).