Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Katarzyna Kobro traktowała rzeźbienie „z natury” jako „sztukę wypoczynkową”. Pisała, że rzeźbi „z natury tak, jak się idzie do kina, żeby lepiej wypocząć”. Jednak przedwojenne „Akty”, znajdujące się w zbiorach Muzeum, pokazywała na wystawach. Przekazała je Muzeum już w 1930 roku. Powojenne akty były kontynuacją przedwojennych, pozowały do nich artystce jej przyjaciółka (prawdopodobnie Zofia Wierzbowska) oraz dwunastoletnia wówczas córka.

Kolejny, autorski odlew w gipsie, przechowany przez Halinę Skowrońską i przekazany w latach  60. XX wieku Nice Strzemińskiej [dziś w rękach prywatnych]. Przedstawia postać kobiety (Zofia Wierzbowska) siedzącej płasko „na ziemi”, z nogami skrzyżowanymi asymetrycznie, lekko pochylonym tułowiem i opuszczoną głową. Ciężar ciała przeniesiony na lewą nogę, zrównoważony poprzez podciągniętą ku piersi nogę prawą. Ręka lewa złożona na brzuchu, prawa zgięta w łokciu z dłonią na kolanie. Piersi częściowo ukryte, zdeformowane. Sylwetka masywna i zwarta, kontrastowo modelowana, obła i jednocześnie kanciasta. Powierzchnia gipsu pożółkła wskutek upływu lat, z szaro–brązowymi plamami. „Akt" pokazany był po raz pierwszy na wystawie pośmiertnej Kobro i Strzemińskiego, Łódź - Warszawa 1956/1957. Utrwalony w 1989 roku, na zlecenie właścicielki, w brązie koloru naturalnego (6 numerowanych i sygnowanych egzemplarzy).

(Zenobia Karnicka, cytat z katalogu: Katarzyna Kobro 1989-1951. W setną rocznicę urodzin, kat. wystawy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 1998, s. 137)