Marta Krześlak
Topniejąca góra lodowa
| Datowanie: | 2018 |
| Technika: | technika własna |
| Materiały: | żywica epoksydowa, beton, świetlówka, kabel |
| Rozmiar: | wys. 21,5 cm, szer. 33,5 cm, głęb. 34,5 cm |
| Sposób nabycia: | zakup (dotacja MKiDN) |
| Data nabycia: | 18.06.2020 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/R/631 |
Opis dzieła
Marta Krześlak jest autorką wielkoskalowych instalacji przestrzennych. Często są dedykowane konkretnym miejscom, ale najczęściej mają na celu wywołanie stanu emocjonalnego, w którym radość miesza się z nostalgią. Swoimi instalacjami budującymi wyobrażone krajobrazy tworzy więc sytuacje, w których prowokuje widza do odczuwania jednocześnie nostalgii za przeszłością (szczególnie tą osobistą) i niepokoju o przyszłość (w wymiarze bardziej globalnym, planetarnym).
Zapytana przez Joannę Glinkowską, o to, co łączy jej różne prace, odpowiedziała:
“Wydaje mi się, że wspólnym mianownikiem jest tworzenie przestrzeni, która jest swoistym dysonansem rzeczywistości. Przy tym tworzenie sytuacji, które przywołują wspomnienia. Zbieram przedmioty, które są naznaczone ciężarem sentymentu, są czyjeś, wyblakłe od słońca, były świadkami jakiś zdarzeń. Próbuję stworzyć sytuację, w której stają się przedmiotami z ‘przeszłej przyszłości’, opowiadają o przyszłości, której nie będzie, bo ją straciliśmy.”
Tworzywem dla jej prac są często materiały znalezione, wyrzucone na śmietnik, a jednocześnie sztuczne, długotrwałe, te które w tzw. środowisku naturalnym przetrwają setki lat. W przypadku obiektów znajdujących się w kolekcji Muzeum Sztuki artystka z tych zanieczyszczających środowisko (a przez nią znalezionych) materiałów wykonała (na co wprost wskazują tytuły) autorski projekt rafy koralowej czy topniejącą górę lodową. Krześlak złożone i przekraczające naszą wyobraźnię kwestie związane z zagładą klimatyczną zamyka w niewielkiej formie obiektu, pozwalając nam się dosłownie nad nim pochylić. Dodatkowo instalacja Nadbrzeżna skała zainfekowana przez zachody słońca ma zamontowany czujnik ruchu, który powoduje, że lampa reaguje na zbliżanie się człowieka.
Zmniejszając skalę obiektu z odległego i planetarnego na obiekt galeryjny artystka nie tyle pozwala nam oswoić globalne problemy, ile odczuć naszą ambiwalentną relację z nimi - zostało naukowo potwierdzone, że sposób naszego życia jako gatunku ma realny wpływ na wymieranie ekosystemów, a jednocześnie jako jednostki mamy poczucie, że mamy znikomy wpływ na przyszłość planety.
Katarzyna Słoboda
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych".
Audiodeskrypcja
Autorka: Marta Krześlak
Tytuł: Topniejąca góra lodowa
Tworzywo: Instalacja z formy rzeźbiarskiej, płyty betonowej pękniętej na pół i świetlówki.
Bezpośrednio na podłodze leżą dwie części pękniętej płyty. W przerwie między nimi leży świetlówka UV emitująca stałe fioletowe światło. Bezpośrednio nad świetlówką umieszczona jest forma z żywicy epoksydowej naśladująca kamień. Jest on średniej wielkości, wysokość ok. 20 cm, maksymalna szerokość ok. 15 cm. Ma barwę błękitną, miejscami mniej nasiloną, na górze żywica jest nieco biała. Od dołu jest oświetlony fioletowym światłem, dzięki czemu spód sztucznego kamienia jest rozświetlony, ale ma odcień wpadający w fiolet.
Kamień w chłodnym odcieniu symbolizuje lodowiec, który stojąc na pękniętym podeście ulega topnieniu w wyniku działania światła wydobywającego się ze szczeliny. Dodatkowo jest to światło UV, które kojarzy się z promieniami Słońca – jest to bezpośrednie nawiązanie do topnienia gór lodowych w wyniku ocieplenia klimatu.
Autor: Wojciech Grum
Konsultacja: Katarzyna Mądrzycka-Adamczyk, Magdalena Rutkowska
