Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Praca Bruszewskiego należy do większego projektu obejmującego również realizację filmową, która powstała na bazie fotografii. Opis artysty jest lakoniczny: „W przestrzeni pokoju istnieją cztery naturalne źródła światła (1, 2, 3, 4). Co 10 sek. zmienia się sytuacja oświetleniowa. Kamera ustawiona w planie ogólnym statycznie”.

Kolejne fotografie przedstawiają wszystkie możliwe konfiguracje zapalonych i zgaszonych świateł. Różne sytuacje oświetleniowe są obiektywnym zapisem prostego eksperymentu mającego miejsce w pracowni artysty. Ta swoista inwentaryzacja jest związana z zainteresowaniami artysty dotyczącymi powiązania obrazu z językiem. Kolejne zdjęcia stają się elementami języka, który jest jednocześnie abstrakcyjny, bo pozawerbalny, jak i konkretny, bo oparty na reprezentacji. Różne konfiguracje oświetlenia, to różne wypowiedzi, które można zbudować w tym konkretnym języku.

Jednocześnie praca jest autotematyczna, ponieważ dotyczy bazowych realiów planu filmowego. Sprawdzenie różnych możliwości oświetlenia danego pomieszczenia to jedna z pierwszych czynności, którą należy wykonać przed nagraniem sceny. Jest to więc język, który jest obecny w niemal każdym dziele filmowym, które korzysta ze sztucznego oświetlenia. Bruszewski powoduje, że te uwarunkowania stają się widzialne, a abstrakcyjny język obecny.

Daniel Muzyczuk