Udostępnij:
Datowanie: 1965
Technika: malarstwo olejne
Materiały: farba olejna, płótno
Rozmiar:wys. 71 cm, szer. 71 cm
Sposób nabycia:dar
Numer inwentarzowy: MS/SN/M/1235

Opis dzieła

„E22" i „E29" to obrazy, w których Fangor realizuje swoje zainteresowanie światłem w przestrzeni i przy wykorzystaniu koloru, tworzy pulsującą iluzję. Oczy próbują dostosować się do wyznaczników tej specyficznej przestrzeni. Jest to trudne, ponieważ niemożliwe jest zlokalizowanie jakiegokolwiek punktu, zidentyfikowanie pojedynczych kształtów, wartościowanie ich wielkości. Sam artysta pisał: „widzę i nie widzę, wiem i nie wiem, tutaj i tam, teraz i wtedy”.

Te „obrazy kontemplacyjne” (Bożena Kowalska), czy „iluzyjna przestrzeń pozytywna” (Fangor) – wibrująca w złudnym pulsowaniu – na każdego powinny działać inaczej. Pole koła możemy zidentyfikować ze sferą sacrum albo pójść za fascynacjami autora astronomią. Przede wszystkim jednak jest to światło, które nie reprezentuje, nie opowiada, a jest sobą samym – nośnikiem energii.

Aleksandra Jach (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 606).

Wojciech Fangor
Wojciech Fangor

Biografia artystyczna Wojciecha Fangora jest jedną z najciekawszych w historii polskiej sztuki. W pierwszej połowie lat 50. zaangażował się w socrealizm, tworząc obraz Postaci (1950, w kolekcji Muzeum Sztuki), który traktowany jest jako najważniejsze i artystycznie najciekawsze dzieło tego kierunku w Polsce. Następnie powrócił do poszukiwań w zakresie malarstwa abstrakcyjnego, stając się jednym z czołowych przedstawicieli sztuki optycznej. Brał udział w kluczowej dla op-artu wystawie "Responsive eye" w Musem of Modern Art w Nowym Jorku w 1965 roku. W roku 1970 jako jedyny dotąd polski artysta miał indywidualną wystawę w Guggenheim Museum w Nowym...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji
Zobacz także
Powiązane obiekty