Mieczysław Szczuka
Konstrukcja przestrzenna 1 (Portret rewolucjonisty)
Datowanie: | 1922/1983 (oryginał zaginiony, rekonstrukcja: Janusz Zagrodzki) |
Technika: | technika mieszana |
Materiały: | drewno fornirowane, metal, klej, śruby |
Rozmiar: | 53 x 36 x 24 cm |
Sposób nabycia: | zakup |
Data nabycia: | 27.05.1983 |
Numer inwentarzowy: | MS/SN/R/318 |
Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
„Wyzwolenie plastyki z supremacji naturalizmu, anegdoty literackiej i tym podobnych obcych jej istocie naleciałości”, tak charakteryzował Szczuka współtworzoną przez siebie Nową Sztukę. Jego Konstrukcja przestrzenna wydaje się być wyrazem tego postulatu. Zbudowana z prostych form i materiałów rzeźba Szczuki jest modelowym przykładem sztuki konstruktywizmu: metal i drewno, proste figury geometryczne, statyczna, ciężka podstawa i dynamiczny kształt trójkąta, swobodnie opadający łańcuch i smukłe, skośnie ustawione metalowe pręty. Kompozycja łączy formy statyczne i dynamiczne. Jej drugi tytuł niejako tłumaczy to napięcie formy – Portret rewolucjonisty staje się wizualizacją napiętej sytuacji społecznej.
Karol Jóźwiak (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 972).
Sztuka wszędzie. ASP w Warszawie 1904 - 1944, 2012-06-04 - 2012-08-22