Janusz Leśniak

Bez tytułu

Udostępnij:
Datowanie: 1977
Technika: fotografia czarno-biała
Materiały: tektura, papier fotograficzny, karton
Rozmiar:z passe-partout: wys. 50 cm, szer. 39,5 cm; bez passe-partout: wys. 30 cm, szer. 27,3 cm
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 23.06.1986
Numer inwentarzowy: MS/SN/F/1616

Opis dzieła

Fotografie z lat 1977-1987 to zbiór wczesnych prac artysty. Zdjęcia powstały zanim Janusz Leśniak podjął decyzję o skupieniu się na jednym temacie – zapisie obecności cienia uchwyconego w momencie fotografowania. Fotografie tego typu, zwane „leśniakami”, są przez niego realizowane konsekwentnie od drugiej połowy lat 80., choć pierwsza powstała już w 1964 roku. Ich obszerna reprezentacja znajduje się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi.

Prace Leśniaka cechuje wyjątkowe wyrafinowanie pod względem estetycznym, porządek, harmonia i oszczędna forma. Fotografie są komponowane w sposób przemyślany, często centralnie, a żaden ich element nie wydaje się przypadkowy. Istotny ich aspekt stanowią światło i cień. Artysta wyłapuje z rzeczywistości plamy słońca i cienie rzucane przez naturalne elementy krajobrazu. Zainteresowanie to rozwinie się w pełni w późniejszych „leśniakach”. Artysta podkreśla rolę światłocienia poprzez mocny kontrast. Ciemne kształty rzucane przez roślinność zdają się często pochłaniać jaśniejsze partie obrazu. Elementy architektoniczne znikają w cieniu drzew, podobnie jak na innych zdjęciach mury giną pod warstwą gęstego bluszczu. Cień jest trwalszy niż przedmioty, tak samo jak natura przetrwa wytwory ludzkiej ręki. Tym bowiem, co szczególnie interesuje Leśniaka, jest przyroda. W swoich pracach artysta wiele uwagi poświęca jej relacji z człowiekiem, ujawniając tym samym swój światopogląd i tożsamość. Starannie selekcjonując motywy i tematy, próbuje zrozumieć świat, który, jak sam to określa, przemawia do nas „językiem symboli obrazowych”. W fotografii widzi jedyny sposób, aby ten język zarejestrować. Właśnie dlatego mają one bardzo osobisty i intymny charakter – tylko wyciszenie i wsłuchanie się w ten język daje możliwość jego zrozumienia.

Prace zostały podarowane Muzeum Sztuki w Łodzi bezpośrednio przez artystę.

Dorota Stolarska-Kultys

Audiodeskrypcja

Fotografie z lat 1977-1987 to zbiór wczesnych prac artysty. Fotografie są czarno-białe. Autor posługuje się światłem i cieniem. Zdjęcia są bardzo oszczędne i estetyczne. Nic w nich nie jest przypadkowe. Istotny ich aspekt stanowią światło i cień. Leśniak podkreśla ich rolę poprzez mocny kontrast. Ciemne kształty rzucane przez rośliny pochłaniają jaśniejsze partie fotografii. Domy i mury znikają w cieniu drzew. Na innych zdjęciach znikają pod bujną roślinnością. Artystę interesuje natura i jej relacja z człowiekiem.

Dorota Stolarska-Kultys

Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN 
Janusz Leśniak

Fotograf i twórca animacji filmowych. Urodzony w Krakowie. W 1967 zaczął pracować jako asystent, a następnie jako operator filmowy w TVP Kraków (do 1969), gdzie zajmował się głównie reportażem. Współpracował m.in. z Maciejem Szumowskim przy cyklu Polska zza 7 miedzy. Jest autorem pierwszego reportażu filmowego z autentycznej akcji GOPR w Tatrach. Brał udział w kilkumiesięcznej wyprawie naukowej do Afryki. W 1977 roku otrzymał dyplom Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 70. interesował się przede wszystkim reportażem fotograficznym oraz realizował portrety i akty eksperymentując z deformacją optyczną. Na przełomie lat 70....