Józef Robakowski, Zbigniew Warpechowski

Muszę Wam to powiedzieć

Udostępnij:
Datowanie: 1993
Technika: film barwny z dźwiękiem
Materiały: kaseta VHS
Rozmiar:czas trwania 20 min
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 22.03.1994
Numer inwentarzowy: MS/SN/V/11

Opis dzieła

Film Muszę Wam to powiedzieć jest zapisem dokamerowej wypowiedzi – akcji Zbigniewa Warpechowskiego zarejestrowanej przez Józefa Robakowskiego podczas pleneru artystycznego Krasiczyn '93. Wideo powstało jako część cyklu autorskich programów telewizyjnych Uderzenie Sztuki, produkowanych przez Robakowskiego w ramach prowadzonej przez niego Galerii Wymiany oraz we współpracy z Łódzkim Ośrodkiem Telewizyjnym. Realizowane na przestrzeni lat 90. filmy były prezentowane w Programie Drugim Telewizji Polskiej Warszawa.

Wideo przyjmuje formę swego rodzaju performansu dokamerowego, mimo że filmowany Zbigniew Warpechowski miał raczej negatywny stosunek do szeroko pojętej techniki i zapisu na taśmie wideo oraz telewizji. Artysta stoi przed obiektywem Robakowskiego wygłaszając tekst – być może nawet rodzaj poematu – w którym podejmuje krytykę współczesnego świata, społeczeństwa i kultury. Wątki te zajmują istotne miejsce w całej jego twórczości. W latach 70. podejmowane przez artystę akcje miały często charakter polemiki z modnymi konwencjami artystycznymi czy ideami, a dwie dekady później, po transformacji ustrojowej, w sposób bezkompromisowy komentowały przemiany we współczesnej Europie. Muszę Wam to powiedzieć wpisuje się w szereg podobnych wystąpień artysty, takich, jak Róg pamięci (1997, 1998), Europa (1999) czy Rzeczpospolita (1998). Marcin Lachowski pisał o nich, że „były ostrymi i krytycznymi komentarzami wobec blichtru, powierzchowności współczesnej kultury, niosąc w sobie romantyczny, mesjański topos odrodzenia wartości duchowych.” (Zbigniew Warpechowski – przedstawienia egzystencji, w: Zbigniew Warpechowski. Prace z lat 1962 – 2011, Sosnowieckie Centrum Sztuki, 2012). Idee romantyzmu są Warpechowskiemu szczególnie bliskie, określiły już na wczesnym etapie twórczości charakter jego działań. Ważną rolę odgrywała w nich improwizacja, zaczerpnięta od założonego w 1820 roku wileńskiego ruchu „Promienistych”, za sprawą których, jak pisał, zapragnął „być narzędziem poetyckim całym ciałem”. Bezpośredniość improwizacji, w której słowo wymyka się rygorom formy, było w odczuciu artysty najlepszą drogą do nawiązania kontaktu z odbiorcą. Warpechowski korzysta z niego na różne sposoby, posługując się nim nie tylko na poziomie komunikacji, ale także jako tworzywem.

Dorota Stolarska-Kultys

Opis prosty

Film „Muszę Wam to powiedzieć" to zapis wypowiedzi Zbigniewa Warpechowskiego. Jest on znany przede wszystkim jako autor akcji artystycznych. W filmie artysta stoi przed kamerą. Wygłasza odczyt. Krytykuje w nim współczesne społeczeństwo i kulturę. Jest to częsty temat jego wystąpień. Autorem filmu jest Józef Robakowski. Również artysta. Nagranie powstało podczas pleneru w Krasiczynie. Stanowi część cyklu programów telewizyjnych „Uderzenie Sztuki". Ich autorem był Robakowski.

Dorota Stolarska-Kultys

Opis dla osób ze spektrum autyzmu

Józef Robakowski robi krótkie filmy. Film „Muszę Wam to powiedzieć” jest filmowym zapisem wypowiedzi Zbigniewa Warpechowskiego. Robakowski zrobił ten film podczas spotkania artystów w Krasiczynie w 1993 roku.

W filmie Robakowskiego Zbigniew Warpechowski mówi swój wiersz. Warpechowski powtarza niektóre słowa. Na przykład: „Mówi się to, czego nie można zatańczyć”. Zbigniew Warpechowski najczęściej robi akcje artystyczne, czyli performanse.  Artysta mówi do kamery. Nazywa się to performans dokamerowy.

Małgorzata Wiktorko, konsultacja ekspercka: Aleksandra Oszczęda.

Audiodeskrypcja

Autor: Józef Robakowski, Zbigniew Warpechowski
Tytuł: „Muszę Wam to powiedzieć”
Rok powstania: 1993
Tworzywo: kaseta VHS
Czas trwania: 20 minut
Ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi

Film „Muszę Wam to powiedzieć” jest zapisem dokamerowej wypowiedzi – akcji Zbigniewa Warpechowskiego - zarejestrowanej przez Józefa Robakowskiego podczas pleneru artystycznego „Krasiczyn '93”. Warpechowski krytykuje współczesne społeczeństwo i kulturę. Jest to częsty temat jego wystąpień. Wideo powstało jako część cyklu autorskich programów telewizyjnych „Uderzenie Sztuki”, produkowanych przez Robakowskiego w ramach prowadzonej przez niego „Galerii Wymiany” oraz we współpracy z Łódzkim Ośrodkiem Telewizyjnym. Przez cały czas kamera skierowana jest na mężczyznę w średnim wieku. Postać ukazana w ujęciu popiersiowym, na wprost. Mężczyzna ma pełną zaróżowioną twarz.
W brodzie dołeczek. Czarno-siwe włosy są zaczesane do tyłu, na wysokości uszu lekko odstają. Ma szare oczy. Na nosie duże, kwadratowe okulary. Czarno-siwy wąs. Odsłonięty pozostaje środek górnej wargi. Podczas wypowiedzi widoczne stają się drobne, wąskie zęby z niewielkimi przerwami między nimi. Artysta ubrany jest w beżową bluzkę z okrągłym dekoltem.  
Po wypowiedzeniu przez Warpechowkiego słów: „Słowem mówi się to, czego nie można zatańczyć”, pojawia się czarna plansza z białym napisem: „EXCHANGE GALLERY”. Po chwili - od prawej ku lewej - przesuwa się informacja: „przedstawia program z cyklu: UDERZENIE SZTUKI”. Następuje powrót na mówiącego. Padają słowa: „Dziękuje ci omo bo wybielasz brudy” po czym kolejna plansza z tytułem: „UDERZENIE SZTUKI”. Znów zbliżenie na twarz. Warpechowski mówi: „Dziękuję ci telewizjo, która troszczysz się o to, abym był kretynem”. Kolejna plansza z napisem: „PAPIER”. Dwa razy w trakcie filmu, na tle mówiącego, na dole, z prawej przesuwa się informacja, że jest to zapis dokumentacyjny zrealizowany w czasie pleneru artystycznego „KRASICZYN-93”. W ostatnim ujęciu mężczyzna odwraca się w lewo i znika. Pojawiają się napisy końcowe: „Redakcja TV: Józef Robakowski; muzyka: Waldemar Bochniarz; montaż: Krzysztof Adamowicz; redakcja: Leszek Bonar; kierownictwo produkcji: Elżbieta Maciaszczyk; produkcja: TVP Łódź, Exchange Gallery, 1993”.

Katarzyna Kończal, konsultacja ekspercka: Magdalena Rutkowska.

Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN 
Józef Robakowski
Józef Robakowski

Józef Robakowski  – mieszka i pracuje w Łodzi. Artysta, historyk sztuki, autor filmów, zapisów wideo, cykli fotograficznych, rysunków, instalacji, obiektów, projektów konceptualnych. Teoretyk i nauczyciel akademicki. Studiował historię sztuki i muzealnictwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W latach 60. był współzałożycielem kilku grup artystycznych: Oko (1960), ZERO-61 (1961-1969) i Krąg (1965-1967). Inicjator i współzałożyciel Warsztatu Formy Filmowej (1970-1977) oraz Telewizyjnej Grupy Twórczej Stacja...

Zbigniew Warpechowski
Zbigniew Warpechowski

Zbigniew Warpechowski jest jednym z pionierów performensu – swoją działalność zaczął rozwijać w latach 60. performens, w którym to osoba i ciało artysty oraz akcja, która rozgrywa się na oczach publiczności są podstawowymi środkami wyrazu, u Warpechowskiego staje się narzędziem budowania własnej filozofii sztuki i rzeczywistości oraz krytyki współczesnej kultury. Dopełnieniem działań artystycznych są cztery książki teoretyczne jego autorstwa: Podręcznik (Warszawa 1990), Zasobnik (Gdańsk 1998), Podnośnik (Sandomierz 2001), Statecznik (Lublin 2004).   Ewa Gałązka (cyt. za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak. Łódź: Muzeum Sztuki...