Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Prace „Obraz I, II i III" to instalacja złożona z trzech obiektów przestrzenno-świetlnych w formie pudełkowej z reliefowym motywem rombu równoramiennego na froncie. Julian Henryk Raczko zastosował w nich falowody optyczne w celu podświetlenia kształtu stworzonego z wykonanych z pleksiglasu przeźroczystych walców. Artysta podejmuje w realizacji temat światła, który przewija się niemalże w całej jego twórczości. We wczesnych pracach z lat 60. poszukiwał jego istoty, by następnie przekraczając granice światła widzialnego oddać się refleksji nad światłością w sensie metafizycznym. Prace „Obraz I, II i III" stanowiły istotny moment tych poszukiwań. Artysta skupił się w nich na bezpośrednim kontakcie ze światłem. Jest ono ich podstawowym materiałem twórczym, a autor wykorzystuje je w sensie bardzo fizycznym. Raczko, który był nie tylko malarzem, ale także absolwentem Politechniki Warszawskiej, analizuje wartości optyczne z pozycji naukowej. Instalacja ma zwrócić uwagę przede wszystkim na takie cechy światła, jak jego względność i zmienność w kontakcie z innymi przedmiotami fizycznymi. Jak zauważa Grzegorz Sztabiński: „Były to najbardziej sensualistyczne prace Raczki. Brał w nich pod uwagę światło tak, jak jawi się ono na poziomie doświadczenia zmysłowego” (Grzegorz Sztabiński „Między światłem a geometrią", Katalog z wystawy Juliana H. Raczko w Muzeum im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, 1998). W pracy znajdują też odbicie zainteresowania artysty rozbłyskami i odblaskami, a bezpośrednią inspiracją do ich powstania był zaobserwowany w pejzażu samolot przecinający niebo. Widok ten artysta przetworzył w swojej instalacji w strukturę przestrzenno-świetlną. To mocno fizyczne doświadczenie otworzyło go na dalsze poszukiwania i poprowadziło ku bardziej metafizycznym rozważaniom, które znalazły odbicie w jego późniejszych realizacjach.

Dorota Stolarska-Kultys

Prace „Obraz I, II i III" to instalacja złożona z trzech obiektów. Mają one formę pudełka. Z przodu jest forma rombu. Jest on podświetlony. Artysta podejmuje w realizacji temat światła, który przewija się niemalże w całej jego twórczości. W instalacji pojawia się ono w sposób dosłowny.

Dorota Stolarska-Kultys

Informacje o artyście:

Julian Raczko studiował fizykę oraz malarstwo. Artysta interesuje się światłem. Bada jak widzimy światło w zależności od czynników zewnętrznych. Czynnikiem zewnętrznym może być inny obiekt – przedmiot.  Raczko interesuje się również geometrią.  Geometria to dział matematyki zajmujący się badaniem figur geometrycznych i zależności między nimi.

Opis dzieła:

„Obraz I”, „Obraz II” i „Obraz III” to obiekty przestrzenne. Każdy obraz ma formę pudełka. Przednie ściany pudełek są kolorowe: niebieskie, czerwone, żółte. W centrum każdej przedniej ścianki są dwadzieścia cztery przezroczyste walce. Walce są zrobione z pleksiglasu. Pleksiglas to szkło akrylowe - przezroczyste tworzywo sztuczne. Walce ułożone są tak, że tworzą kształt rombu. Każdy walec jest podświetlony.

Katarzyna Kończal, konsultacja ekspercka: Aleksandra Oszczęda.

Autor: Julian Raczko
Tytuł: „Obraz I”, „Obraz II”, „Obraz III”
Rok powstania: 1973
Tworzywo: drewno,  pleksiglas, metal        
Wymiary: wysokość 52 cm, szerokość 52 cm, długość 20 cm
Ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi

Prace „Obraz I, II, III” mają formę pudełka. Fronty są kolorowe – odpowiednio: czerwony, niebieski, żółty. Ścianki są czarne, delikatnie wychodzą przed lico. Każdy obraz ma w centrum reliefowy motyw rombu. Romb złożony jest z dwudziestu czterech przezroczystych walców z pleksiglasu. Każdy walec skierowany jest w stronę widza swoją podstawą. Walce ułożone są w następującym porządku: pojedynczy walec, poniżej dwa i kolejno: trzy, cztery pięć, cztery, trzy, dwa, jeden. Każdy walec jest podświetlony.

Julian Raczko - absolwent fizyki Politechniki Warszawskiej oraz student malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie - w swoich abstrakcyjnych kompozycjach geometrycznych koncentruje się bardzo często na zagadnieniu światła i jego natury. Bada m.in. wpływ na jego postrzeganie czynników zewnętrznych – np. kontaktu z innym obiektem. 

Katarzyna Kończal, konsultacja ekspercka: Magdalena Rutkowska.

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN