Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Polityp to jeden z serii rozwijanych przez Biasiego od lat 60. reliefów optyczno-kinetycznych, w których równoległe listwy z polietylenu tworzą zmienne obrazy zależne od ruchu widza i kąta padania światła. Właściwości materiału – sprężystość, subtelny połysk i sposób załamywania się światła – wzmacniają efekt interferencji i migotania, ukazując widzenie jako proces rozciągnięty w czasie. Termin „polityp” podkreśla modularność i programowy charakter układu. To podejście związane jest z badaniami Gruppo N – awangardowej grupy włoskiej z lat 60., skupionej na eksperymentach z percepcją, ruchem i światłem, której Biasi był współzałożycielem. Ostateczny „obraz” powstaje w relacji elementów, przestrzeni i ruchu odbiorcy.