Łukasz Korolkiewicz
Pokój tajemnic
Datowanie: | 1986 r. |
Technika: | malarstwo olejne |
Materiały: | farba olejna, płótno |
Rozmiar: | wys. 136,5 cm, szer. 190,5 cm |
Sposób nabycia: | zakup |
Data nabycia: | 07.12.1987 |
Numer inwentarzowy: | MS/SN/M/1769 |
Opis dzieła
Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu
Informacje o artyście:
- Łukasz Korolkiewicz urodził się w 1948 r., jest malarzem.
- Maluje ogrody, wnętrza wypełnione roślinami, zaniedbane podwórka,czasem swój wizerunek.
- Od 1975 roku korzysta z fotografii. Obserwuje i fotografuje wykadrowany fragment. Wyświetla zdjęcie na płótno.
- Twórczość Łukasza Korolkiewicza jest określana jako fotorealizm i realizm magiczny.
Opis dzieła:
- W obrazie „Pokój tajemnic” Łukasz Korolkiewicz pokazuje zieloną gęstwinę roślin doniczkowych nagromadzonych w pokoju. Jesteśmy jakby w zielonej dżungli. Artysta bardzo lubi zieleń.
- Liście rośliny na pierwszym planie przypominają rozłożystą palmę.
- Po prawej stronie i w tle widzimy rozrastające się dziurawe liście monstery.
- Między liśćmi można dostrzec schowaną twarz kobiety z wysoko upiętymi ciemnymi włosami. Kobieta jest w biało-niebieskiej sukni, z białym wykończeniem przy szyi.
- Po prawej stronie widać bukiet żółtych kwiatków. Kwiaty stoją na stole, przykrytym żółtym obrusem.
- Dla kontrastu, na żółtym obrusie artysta umieścił porcelanowe talerzyki. Są niebiesko-białe, jak suknia kobiety.
- Artysta chce dobrze ułożyć kompozycję. W obrazie ważne są kolory i światło. Żółty kolor po prawej stronie obrazu uzupełnia plamkami czerwonych kwiatów i zielonym szalem na oparciu fotela, po lewej stronie. Na drugim planie światło padające przez szklane drzwi oświetla taras. Bez popołudniowego światła wnętrze tonęło by w półmroku.
- Obraz jest tajemniczy. Nie wiemy, kim jest kobieta na obrazie. Nie widzimy całego pokoju. Nie możemy dostrzec, co jest namalowane na wiszących na ścianie w głębi obrazach. Wszystko zasłania gęstwina splątanych zielonych roślin.
Ciekawostki:
Łukasz Korolkiewicz inspirował się twórczością Bruno Schulza (1892-1942). Schulz w opowiadaniu „Wiosna” pisał:
“Zdawało mi się, przestępując próg tego pokoju, że wchodzę w dżunglę… mętno zielony półmrok tego pokoju… jesteśmy właściwie w lesie, kępy paproci zarastają wszystkie kąty… ściana zarośli ruchliwa i pełna splątania…”
Angielski malarz Dawid Hockney (ur. 1937) też wykorzystuje fotografię. Ukazuje zwyczajne, codzienne tematy. Podobnie jak Korolkiewicz lubi popołudniowe światło.
Autorka skryptu: Małgorzata Wiktorko