Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Informacje o artyście:
Karol Hiller:
●    był malarzem, grafikiem i nauczycielem;
●    urodził się w Łodzi, w 1891 roku;
●    studiował:
-    chemię w Wyższej Szkole Technicznej w Darmstadcie,
-    budownictwo w Warszawskim Instytucie Politechnicznym,
-    malarstwo w Ukraińskiej Akademii Sztuki w Kijowie;
●    w sztuce często pokazywał Łódź i jej mieszkańców;
●    naziści zamordowali go w lesie pod Łodzią, w 1939 roku.

Opis dzieła:
●    Szofer to grafika; kiedy artysta chce mieć dużo takich samych obrazów, robi grafikę; grafika to odbijanie tego samego obrazu;
●    artysta zrobił ją w technice litografii → namalował obraz na gładkiej kamiennej płycie, a potem odbił go czarną farbą na jasnym papierze;
●    to dzieło sztuki przedstawiającej → scena rodzajowa → pokazuje człowieka w konkretnej sytuacji;
●    bohater grafiki to człowiek, który jedzie samochodem → to szofer/kierowca; jedzie przez miasto → Łódź;
●    na  górze widać drzewa, na dole widać budynki fabryk i fabryczne kominy;
●    artysta narysował dużo skośnych linii;  niektórzy widzą w tej grafice ruch → ten ruch oddaje miejski ruch uliczny w Łodzi;
●    Karol Hiller w grafice Szofer naśladuje futuryzm;
●    futuryzm był kierunkiem w sztuce; ważne elementy futuryzmu:
-    maszyny → np. samochód,
-    prędkość → np prędkość samochodu,
-    miasto, rozwój i przyszłość.

Autor skryptu: Leszek Karczewski

Karol Hiller to artysta malarz, grafik, pedagog i animator życia kulturalnego. Studiował chemię w Wyższej Szkole Technicznej w Darmstadcie, budownictwo w Warszawskim Instytucie Politechnicznym i malarstwo w Ukraińskiej Akademii Sztuki w Kijowie. Urodzony w Łodzi w 1891 roku, po I wojnie światowej na stałe osiadł w Łodzi. Artysta opracował nową technikę łączącą fotografię, malarstwo i rysunek. Nazywała się heliografika. Został zamordowany w podmiejskim lesie koło Łodzi. Po II wojnie światowej wdowa po artyście przekazała spuściznę po artyście Muzeum Sztuki w Łodzi.

Praca Szofer to grafika wykonana w technice litografii. Jest jedną z ilustracji umieszczonych w tomiku wierszy Sadza i złoto wydanym w 1926 roku. Przedstawiony Szofer mknie przez miasto. Nad głową kierowy – kanciaste drzewa. U dołu budynki, których trójkątne dachy i wysokie kominy fabryk zdają się kłuć jak szpikulce koła samochodu. Liczne dynamiczne linie ukośne potęgują wrażenie ruchu i szybkości. Praca jest dynamiczna, widoczna inspiracja futuryzmem. Kierunkiem w sztuce, który głosił kult maszyn, fascynował się ruchem, prędkością i przyszłością. W pracy widać wrażenie ruchu, że mężczyzna faktycznie jedzie samochodem, a nie stoi. To pokazuje inspirację, nawiązanie do futuryzmu. Futuryzm to kierunek w sztuce współczesnej, który lubił maszyny, uważano że są one wyjątkowe i ważne, lubił ruch, prędkość i przyszłość, czyli to co dopiero może zostać wynalezione. Łódź była szybko rozwijającym się miastem,  a „Ruch uliczny w Łodzi ma zgoła odrębny rytm i tętno. Łodzianin zawsze pędzi. Ta dynamika ruchu ulicznego odbija tym bardziej na tle niewzruszonych masywów kamiennych” pisała Maria Rubczyńska w cyklu Sztuki plastyczne w 1967 roku. (To cytat. Maria Rubczyńska napisała cykl tekstów pod tytułem Sztuki plastyczne w 1967 roku. W tekście pisze o tym, że w Łodzi widać dużo pojazdów, pędzących samochodów, a tłem do tego jest architektura miasta, która jest stabilna i niezmienna.)

Autor skryptu: Katarzyna Mądrzycka-Adamczyk