Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

„Idę do Ciebie" to praca wykonana na trzech równych odcinkach papieru z perforacją wzdłuż bocznych krawędzi. Z jednej strony jest on całkowicie pokryty czernią, z drugiej liniowany. Zarówno na awersie jak i na rewersie (na zasadzie pozytywu i negatywu) umieszczone zostały odciski butów. Na dolnej kartce znajdują się one obok siebie, jak gdyby oddając nieruchomą pozycję stojącą, na dwóch górnych pojedyncze ślady sugerują krok do przodu.

Praca należy do realizowanego przez Marka Sapettę w latach 70. cyklu „Niuanse", którego cechą charakterystyczną było wykorzystanie przez artystę do wykonania odbitek perforowanego papieru przypominającego taśmę filmową. Filmowy efekt potęguje dodatkowo pewnego rodzaju „poklatkowość” scen ukazujących kolejne fazy ruchu. W ten sposób Sapetto wprowadził do pracy aspekt czasu oraz dał odbiorcy poczucie potencjalnej kontynuacji wydarzeń, które mogłyby się rozegrać na kolejnych karkach – klatkach. Artysta posługuje się mocnymi kontrastami czerni i bieli oraz pozytywu i negatywu, co ponownie odsyła do skojarzeń z filmem lub fotografią. Przy tej dość dosadnej formie, samo przedstawienie cechuje niezwykła lakoniczność i oszczędność, wręcz metaforyczność. Kompozycja jest intymna i refleksyjna, artysta posługuje się śladami butów, które odsyłają do noszącego je człowieka. Mogą one być odczytywane zarówno jako czyjaś obecność, jak i nieobecność czy wspomnienie. Ślad jest bowiem czymś co zostaje i co mówi nam o czyjejś obecności w przeszłości. Tutaj ponownie pojawia się zaakcentowany wcześniej przez formę element upływu czasu. W pracy uwagę zwraca także pusta przestrzeń, wskazująca być może na osamotnienie. Motyw samotności pojawia się także w innych pracach artysty, zwłaszcza w pochodzących z lat 70. kompozycjach malarskich. Sapetto podejmuje się w nich krytyki współczesnego świata i zagubionego w nim osamotnionego człowieka.

„Idę do Ciebie" to praca wykonana na trzech równych odcinkach papieru. Jego cechą charakterystyczną są dziurki wzdłuż krawędzi. Papier jest z jednej strony czarny. Po drugiej stronie są linie. Po obu stronach umieszczone zostały odciski butów. Na dolnej kartce prawy i lewy but są obok siebie. Przypomina to pozycję stojącą. Na kolejnych kartkach buty zostały rozdzielone. Układ ten sugeruje krok do przodu. Forma na jaką zdecydował się autor kojarzy się z taśmą filmową. Mamy wrażenie oglądania kolejnych klatek filmu. Forma jest bardzo oszczędna. Ślady butów to symbol obecności człowieka. Artysta podejmuje w pracy problem jego osamotnienia w świecie.

Dorota Stolarska-Kultys

„Idę do Ciebie” to praca wykonana na pionowym arkuszu papieru. Praca przypomina kliszę fotograficzną lub taśmę filmową. Arkusz papieru ma wzdłuż bocznych krawędzi otworki, podobnie, jak klisza fotograficzna. Arkusz składa się z trzech równych, poziomych odcinków papieru. Klisza fotograficzna także składa się z równych odcinków – klatek.

Z jednej strony papier jest czarny. Z drugiej strony papier jest biały. Na białej stronie artysta narysował czarne odciski butów. Na czarnej stronie narysował białe odciski butów. Na każdym odcinku papieru odciski narysowane są inaczej.  Na pierwszym odcinku buty znajdują się obok siebie. Taki odcisk zostawiamy gdy stoimy. Na dwóch pozostałych odcinkach, buty zostały rozdzielone. Na jednym odcinku jest rysunek odcisku jednej nogi, na drugim odcinku jest rysunek odcisku drugiej nogi. Taki rysunek sugeruje wykonanie kroku.  Dookoła odcisków jest pusty papier.

Mamy wrażenie oglądania kolejnych klatek. Możemy wymyślić własną historię. Opowiedzieć, kto zostawił takie odciski. Skąd przyszedł i dokąd idzie. Czy jest sam. Praca skłania do refleksji – zastanowienia się. Możemy myśleć o samotności, upływie czasu, pamięci.

Autorka skryptu: Katarzyna Kończal
Korekta ekspercka: Aleksandra Oszczęda

Autor: Marek Sapetto
Tytuł: „Idę do Ciebie”
Rok powstania: 1974
Tworzywo: papier
Wymiary: wysokość 83,5 cm, szerokość 39 cm
Ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi

„Idę do Ciebie” to praca wykonana na pionowym arkuszu papieru, który jest perforowany wzdłuż bocznych krawędzi. Arkusz składa się z trzech równych, poziomych odcinków papieru.  Z jednej strony papier jest czarny, z drugiej biały i liniowany. Zarówno na awersie jak i na rewersie umieszczone zostały odciski butów.

Na stronie białej – czarne. Na dolnym odcinku, po lewej, dwa odbicia, obok siebie. Zdają się oddawać odcisk osoby stojącej. Wyżej odcisk lewej stopy. Na trzeciej kartce odcisk prawego buta. Na stronie czarnej analogiczna sytuacja. Białe odciski butów są po stronie prawej. Wyżej odcisk prawego buta. Na trzecim odcinku lewego. U dołu sygnatura. Od lewej: „Z cyklu NIUANSE <>”, na środku „82x36", po prawej  „II 1974r. M.Sapetto"    

Wykorzystany przez Sapetto perforowany papier, kontrasty czerni i bieli, efekt pozytywu i negatywu oraz układ pracy – przywodzą na myśl kliszę fotograficzną lub taśmę filmową. Filmowy efekt potęguje dodatkowo pewnego rodzaju „poklatkowość” scen ukazujących kolejne fazy ruchu. Marek Sapetto był czołowym reprezentantem nowej figuracji. Tematy czerpał z codzienności, aktualnych wydarzeń. Był komentatorem współczesnego świata. Nie obca była mu ironia, ale także metafora, aluzja. Bohaterem jego prac bywa zagubiony, osamotniony człowiek. Jego obecność może być subtelnie zasygnalizowana – jak choćby w przypadku niniejszej pracy poprzez ślady butów.

Katarzyna Kończal, konsultacja ekspercka: Magdalena Rutkowska.

Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN