Film

- Gdyby kryterium wynagradzania był wkład, wysiłek i poświęcenie, z pewnością zarobki (...) wyglądałyby inaczej. (...) 

Kobiety spełniają potrójną rolę w społeczeństwie: wykonują prace produkcyjne, reprodukcyjne i zajmują się zarządzaniem wspólnotą. To one w krajach globalnego południa (...) dbają o relacje z innymi (głównie kobietami), dzielą się nieformalną pracą i opieką, organizują czas, podejmują wspólne inicjatywy na rzecz lepszej jakości życia danej społeczności i troszczą się o siebie nawzajem. (...) 

Dostrzeżenie opieki jako pracy, podobnie jak wszelkich innych prac wykonywanych nieodpłatnie w gospodarstwach domowych, pozwoliłoby ujrzeć gospodarkę jako całość, a także ujawnić prawdziwy wkład kobiet w reprodukowanie się społeczeństw.

Zofia Łapniewska, "Troska, praca i roboty. Feministyczny manifest gospodarki przyszłości" [w:] “Wszyscy ludzie będą siostrami”, Muzeum Sztuki 2018

Rozmowa Dorota Golańskiej, Joanny Sokołowskiej, Moniki Sadkowskiej i Zofii Łapniewskiej na temat książki „Wszyscy ludzie będą siostrami” zapowiadająca wystawę „Zjednoczona Pangea”.

Na dziesięć dni przed otwarciem wystawy “Zjednoczona Pangea” przygotowanej przez Joannę Sokołowską spotkałyśmy się, żeby porozmawiać o innym jej projekcie zatytułowanym “Wszyscy ludzie będą siostrami”. Pod tym hasłem w 2015 roku zainicjowana została wystawa, której śladem i teoretycznym rozwinięciem jest książka zawierająca zbiór tekstów i katalog prac pod redakcją kuratorki. Publikacja jest propozycją genealogii i przyszłości siostrzeństwa w sztuce powstającej w okresie od końca lat 60. XX wieku do dziś. Materią do zbudowania tej koncepcji była twórczość rezonująca z feministycznymi ujęciami pracy, produkcji i reprodukcji.

Jak zapowiada we wstępie Joanna: “Siostrzeństwo jest maszyną do pracy z wyobraźnią, wychodzi od drugofalowej krytyki wyzysku kobiet w patriarchacie, ale stawia też pytania o przyszłość pracy i dobra wspólne z perspektywy feministycznej ekonomii i etyki troski". Teksty i omawiane w książce praktyki artystyczne pozwalają jednocześnie na: przekroczenie myślenia o roli pracy troski w kategorii płci i włączenie ich w kontekst ekologiczny. Czy możemy sobie wyobrazić wyzwolenie troski z patriarchatu i popatrzeć na Ziemię jak na gospodarstwo domowe? Pytanie to stało się punktem wyjścia do rozwinięcia nadchodzącej wystawy "Zjednoczona Pangea".

O tak rozumianym siostrzeństwie 12 marca w Muzeum Sztuki rozmawiały z kuratorką: Monika Sadkowska, aktywistka klimatyczna, organizatorka Obozu dla Klimatu, i ekonomistka feministyczna, Zofia Łapniewska, autorka jednego z tekstów w zbiorze pt. „Troska, praca i roboty. Feministyczny manifest gospodarki przyszłości”. Spotkanie poprowadzi Dorota Golańska z Ośrodka Naukowo-Badawczego Problematyki Kobiet Uniwersytetu Łódzkiego.