Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

W chwili powstania pracy artysta od dwóch lat malował dzieło swojego życia – cykl OPALKA 1965 /1 – ∞, w którym mierzył się z czasem i przemijaniem. Zapisywał płótna liczbami – upływającymi sekundami, dniami, latami aż do „spotkania z rozstaniem” jak nazywał śmierć. Zdawać by się mogło, że to monumentalne dzieło, zachłanne, olbrzymie i tak żmudne w wykonaniu, musiało bez reszty zdominować jego twórczą aktywność. Tak jednak nie było. W drugiej połowie lat 60. XX w. Opałka pracował m.in. nad pracami graficznymi. Około roku 1967 stworzył szereg grafik o tematyce rewolucyjnej, a od 1968 r. formalnie podobny, znany cykl Opisywanie świata, oparty na tematach biblijnych. Otwartym pozostaje pytanie o motywy zajęcia się przez artystę tak wtedy „politycznie poprawnym” tematem. W Proletariuszach znajdziemy całą paletę wypracowanych przez Opałkę środków wyrazu. Drobna, mozolnie tkana gęstwina abstrakcyjnych kształtów, wypełniona ognistym kolorem, a z bliska nieskończone morze ludzkich twarzy, niepoliczalna rzesza proletariuszy.

Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 958).