Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Od połowy lat siedemdziesiątych jugosłowiańska poetka Katalin Ladik tworzy kolaże z wycinków z prasy kobiecej, liter i zadrukowanego lub zapisanego papieru nutowego. Łączy w ten sposób poezję wizualną z tradycyjną formą kolażu i partytury muzycznej. Kunsztowna i niezwykle atrakcyjna pod względem wizualnym praca służy również jako materiał do interpretacji wokalnej w czasie performensów artystki.

Tworzone od połowy lat 70. kolaże Ladik składają się z wycinków z prasy kobiecej, liter oraz papieru nutowego. Łączą poezję wizualną z formą partytury muzycznej. Prace te służyły również jako materiał do interpretacji wokalnej w czasie jej występów. Praktyka artystyczna Ladik rozwija się na pograniczu poezji, sztuk wizualnych i performansu, a jej centrum stanowi język – traktowany zarówno jako tworzywo, jak i przestrzeń eksperymentu. Na podejście artystki do sztuki wpłynął silnie wielojęzyczny kontekst miasta Nowy Sad, skąd pochodzi i gdzie obok Serbów żyje społeczność węgierska, a cyrylica współistnieje z alfabetem łacińskim.