Kenneth Lowell Unsworth
Australijski rzeźbiarz, performer i malarz. Uczęszczał do Melbourne Teachers’ College i University of Melbourne, a później do National Art School w Sydney. Od 1955 roku pracował jako nauczyciel w szkole średniej, a następnie, do 1988 roku, jako wykładowca sztuki na różnych uczelniach. W latach 70. Ken Unsworth zyskał rozgłos jako rzeźbiarz łącząc body art z konceptualnymi formami rzeźbiarskimi. Podczas pierwszej wystawy zaprezentował serię performansów, w których wykorzystał swoje ciało, zderzając jego kruchość z naciskiem geometrycznej rzeźbiarskiej formy. Sylwetka artysty sprawiała wrażenie uwięzionej lub znajdowała się w zawieszeniu, jakby lewitowała. Unswortha interesowały relacje formalne ale przede wszystkim chciał wywołać w odbiorcach doświadczenie brutalnego i klaustrofobicznego napięcia. Ten wątek oraz zagadnienie balansu znalazły kontynuację w wielu jego późniejszych realizacjach rzeźbiarskich. Artysta zainspirowany kulturą Aborygenów często odnosił się do jej czterech kluczowych zasad: autonomii, równowagi, symetrii i działania.
Z jednej strony Unsworth jest autorem formalistycznych rzeźb bazujących na rygorystycznej logice, jak choćby słynne prace z cyklu Wiszący krąg kamieni. Z drugiej tworzy ekspresyjne obrazy i symboliczne, a nawet teatralne, instalacje kinetyczne. Kluczowym elementem dla artysty pozostaje jednak relacja z odbiorcą i jego przeżycia. Znaczenie prac Unswortha nie jest założone z góry, ale zależy od wrażliwości i doświadczeń widza.
W 1981 Ken Unsworth był jednym z pięćdziesięciu czterech twórców, którzy przyjechali do Łodzi na zaproszenie łódzkich artystów aby wziąć udział w międzynarodowej wystawie Konstrukcja w procesie. Jej idea nawiązywała do tradycji międzywojennej awangardy, postulującej włączenie sztuki w obszar codzienności. Wydarzenie służyło nie tylko prezentacji prac, ale także doświadczeniu wspólnoty. Powstały wówczas prace takie jak Wiszący krąg kamieni czy Trzy w szeregu.
Dorota Stolarska-Kultys
