Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Przedstawia się raczej górną część postaci: twarz, szyję, ramiona, korpus, ręce – dłonie splecione na krzyż i jest gotowy portret. W tym obrazie widzimy dolną część kobiecej postaci: czarną wdowią suknię, przemarznięte dłonie, nogi z sińcami i stopy w złotych pantoflach. Nie pasują. Są jakoś dziwnie wymyślne, z zastanawiająco pogodnymi, wyszywanymi kwietnymi aplikacjami. Ten, podobnie jak pozostałe obrazy malarki, jest misternie namalowany, jakby był wypleciony z najlepszych, najdroższych materiałów. Artystka maluje głównie kobiety, ale żadna z postaci nie jest piękna w sposób, w jaki dziś należy być pięknym. Starcy, wdowy, kobiety jak anioły ze średniowiecznych płócien, podstarzali, opuchnięci, martwi – łączy ich jedno, wokół nich roztacza się pełne blasku tło (nawet jeśli jest ciemne).

Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 574)