| Datowanie: | 1968 - 1969 r. |
| Technika: | rzeźba |
| Materiały: | drewno, kamień |
| Rozmiar: | wys. 72 cm, szer. 315 cm, głęb. 64 cm |
| Sposób nabycia: | zakup |
| Data nabycia: | 01.12.1969 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/R/76 |
Rzeźba z drewna w układzie poziomym. Konstrukcja złożona z kilku drewnianych elementów - desek, drążków, kręgów oraz kawałka drewna, w którym wyrzeźbiono ludzką dłoń. Pojedyncze elementy są ze sobą połączone a całość przypomina taczkę.
Ukończył rzeźbę na krakowskiej ASP jako student wybitnego rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego, sam jednak nigdy nie uważał się za rzeźbiarza. To twórca niezwykle oryginalny, który wytworzył własny język wypowiedzi, niesprowadzalny do żadnej etykiety. W 1968 r. artysta wykorzystał po raz pierwszy własne nagie ciało, które odtąd stało się niezwykle istotnym medium jego działań. Stopniowo rozwijał koncepcję rzeźby traktowanej jako element szerszego, dynamicznego oddziaływania na widza, wprowadzając akcje o charakterze parareligijnym, nazywane przez niego „mszami”. Celebrował w nich najważniejsze polskie problemy, odwoływał się do...
