Aleksander Rafałowski
Kompozycja
Datowanie: | 1924 |
Technika: | malarstwo olejne |
Materiały: | sklejka, farba olejna |
Rozmiar: | wys. 60 cm, szer. 46 cm |
Sposób nabycia: | dar |
Data nabycia: | 1931 |
Numer inwentarzowy: | MS/SN/M/39 |
Opis dzieła
Po jednej stronie pracy widzimy oliwkową żółć i złoto, po drugiej przybrudzoną biel, przegrodzoną połową zarysu niebieskiego kwadratu. Po środku „Kompozycji" brązowy, podłużny kształt, obwiedziony po bokach, jakby rzucał cień pasem fioletu i omszały brąz. W górnej części rozsypane są niebieskie kule. Oliwkowa żółć, która na większości płótna zamknięta jest w prosty kształt, rozlewa się w miejscu położenia kul. Niebieski występuje jeszcze z prawej strony, postrzępiony, wygląda jak róg od kołnierzyka koszuli. Ciekawe, że na obrazie artysta zgromadził tak wiele różnorodnych elementów, a i tak wzrok przykuwa, przypominająca słońce, czerwona, może za chwilę pomarańczowa, okrągła tarcza. Artysta malował w ten sposób wiele obrazów. Postępował jak architekt, który musiał w jednym projekcie pogodzić ze sobą fakturę, kolor, estetykę, funkcjonalność oraz właściwości użytych materiałów. Rafałowski był członkiem awangardowych ugrupowań „Blok" i „Praesens", które działały na przestrzeni lat 20. XX w. i które nadawały ton nowoczesnemu myśleniu o projektowaniu w Polsce.
Maciej Cholewiński (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 286).
Sztuka wszędzie. Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 1904–1944
"1914" [2014-01-17-2014-04-20]
1914 [2014-01-17-2014-04-20]
Rafałowski. Wystawa w 50-lecie pracy twórczej [1961-05-01-1961-05-31]
Znaczenie miejsca. Strzemiński, Stażewski, Łunkiewicz-Rogoyska [2020-09-29-2021-01-12]