Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu

„Kompozycja architektoniczna 3a” to obraz abstrakcyjny. Obraz abstrakcyjny nie przypomina obrazów z codziennego świata. Sztuka abstrakcyjna używa kolorów, linii i kształtów, ale one nie pokazują rzeczy, roślin, zwierząt ani ludzi.

Sztuka abstrakcyjna jest wynalazkiem XX wieku. W sztuce wcześniejszych czasów nie ma sztuki abstrakcyjnej.

Władysław Strzemiński namalował obraz o kształcie kwadratu. Kwadrat to prosta figura.

Strzemiński namalował prosty obraz: na całej powierzchni obrazu zrobił tylko jeden podział. W ten sposób on podzielił obraz na dwie części.

Strzemiński podzielił obraz przy pomocy dwóch kolorów. On użył szarej farby na jednej części obrazu, a na drugiej części obrazu użył farby o odcieniu czerwono-brązowym. Tylko te dwa kolory farby dzielą powierzchnię obrazu.

Granica dzieląca dwa kolory nie jest prosta. Ta granica to linia, która przypomina kształty geometryczne. Te kształty to prostokąty i łuki. Te prostokąty często nie mają jednego boku albo nawet więcej boków. Te łuki zaokrąglają bok prostokąta.

Te prostokątne kształty mają różne wielkości: są małe, albo duże. Ale większość prostokątów ma taką samą proporcję. Proporcja to stosunek liczb. Proporcja prostokąta to stosunek wymiaru długiego boku prostokąta do wymiaru krótkiego boku prostokąta. Proporcja tych prostokątów to 8:5.

Proporcja 8:5 jest znana w sztuce wcześniejszych czasów. Artyści używali jej, gdy malowali i rzeźbili ludzi. Ciało człowieka też ma proporcję 8:5.

Ale Strzemiński na obrazie nie namalował człowieka, tylko kształty podobne do prostokątów. On używał obrazów z cyklu „Kompozycje architektoniczne” jak projektów. Dlatego w tytule obrazu jest słowo „architektura”. Architektura jest sztuką projektowania budynków. Obraz Strzemińskiego jest podobny do projektów. To projekt nowego druku, albo nowego mebla, albo nowego budynku. To nowy projekt dla nowego człowieka.

Autor skryptu: Leszek Karczewski