Jan Bułhak
Bernardyni
Datowanie: | 1919 |
Technika: | fotografia czarno-biała, brom |
Materiały: | papier fotograficzny, karton |
Rozmiar: | wys. 11,2 cm, szer. 16,6 cm; z passe-partout: wys. 32,8 cm, szer. 24,3 |
Sposób nabycia: | dar |
Data nabycia: | 15.09.2004 |
Numer inwentarzowy: | MS/SN/F/2810/39 |
Opis dzieła
Teka „Wilno 15" zawiera zestaw pięćdziesięciu sześciu fotografii naklejonych na tektury. Prace ukazujące zabytki architektury Wilna zostały wykonane w latach 1917–1919. Jan Bułhak zajmował się dokumentowaniem architektury miasta od 1912 roku, tworząc na zlecenie magistratu miejskiego jego rozbudowane archiwum fotograficzne. Pomysłodawcą projektu był Ferdynand Ruszczyc – malarz i jeden z największych w Wilnie propagatorów idei odrodzenia narodowego, z którym Bułhak znał się i przyjaźnił od 1910 roku. Systematyczna i szczegółowa działalność dokumentacyjna inspirowana była podobnymi przedsięwzięciami, które miały miejsce w XIX wieku w innych miastach europejskich. Miała ona też swoją funkcje propagandową, wpisując się w bliską Bułhakowi wizję sztuki służącej kształtowaniu narodowej świadomości. Nieco później, w latach 30., fotograf stał się głównym propagatorem „fotografii ojczystej”, której celem było dokumentowanie polskich tradycji i zabytków oraz ukazywanie piękna rodzimego krajobrazu. Fotografie Wilna, mimo że powstały znacznie wcześniej, również spełniają te założenia ukazując miasto, w którym zachowały się zabytki historii wskazujące na jego związek z Polską sięgający czasów średniowiecznych. Bułhak fotografował ulicę po ulicy i budynek po budynku, czego świadectwem są kolejne, szczegółowo opisane i pogrupowane w tekach i albumach zdjęcia. Podobnie, jak w innych tego rodzaju zbiorach, także i w tece „Wilno 15" znalazły się fotografie o różnym charakterze, skupione na wybranych fragmentach miasta - zwłaszcza tych, które według aktora najsilniej wrosły w jego tkankę i historię. Są wśród nich szerokie panoramy ukazujące pejzaż ogólny Wilna, Śródmieście czy widok z ogrodu Wizytek; szersze plany, na których widać place i ulice wraz z usytuowaną przy nich architekturą takie jak plac Napoleona i widoki ulicy Dominikańskiej; konkretne zabytkowe obiekty, takie jak liczne kościoły czy Obserwatorium astronomiczne oraz zbliżenia na detale i zdobienia kamienic uchwycone w iście inwentaryzatorski sposób. Wszystkie te kadry cechuje precyzyjna kompozycja, ale nie surowość. Są one często impresyjne, fragmenty budynków raz nikną w cieniu, a innym razem świecą jasnością murów odbijających słońce, jak gdyby Bułhak chciał za pomocą fotografii uchwycić także coś niematerialnego - atmosferę miasta.
Dorota Stolarska-Kultys
Opis prosty
Teka „Wilno 15", zawiera zestaw 56 fotografii. Każda z nich została naklejona na tekturę. Zdjęcia pochodzą z lat 1917 – 1919. Ukazują zabytki architektury Wilna. Jan Bułhak mieszkał i pracował tam od 1912 roku. Ostatnie fotografie miasta wykonał w 1920 roku. Na zdjęciach dominują budynki i ich detale.
Dorota Stolarska-Kultys
Opis dla osób ze spektrum autyzmu
Informacje o artyście:
Jan Bułhak robił fotografie. Fotografował architekturę wielu miast, zabytków, detali architektonicznych. Najbardziej lubił robić zdjęcia Wilna. Zabytki Wilna pokazywał w połączeniu z zielenią. Często fotografował cienie i odbicia w wodzie. Pokazywał budynki na tle nieba. Robił zdjęcia w lecie i w zimie.
Opis dzieła:
Zbiór 56 fotografii Jana Bułhaka „Teka Wilno nr XV“ pochodzi z lat 1917 – 1919
Artysta stosował specjalne techniki fotograficzne. Fotografia miała przypominać namalowany obraz. Taki efekt „malarskości“ w fotografii nazywa się piktoralizmem.
Małgorzata Wiktorko, konsultacja ekspercka: Aleksandra Oszczęda.
Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi
Projekt pn. Cyfrowe udostępnienie zasobów Muzeum Sztuki w Łodzi współfinansowany jest w ramach Działania 2.3 Cyfrowa dostępność i użyteczność informacji sektora publicznego, poddziałanie 2.3.2 Cyfrowe udostępnienie zasobów kultury, oś priorytetowa II E-administracja i otwarty rząd Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kwota dofinansowania: 679 359,96 PLN