| Datowanie: | 1895 r. |
| Technika: | malarstwo olejne |
| Materiały: | farba olejna, płótno |
| Rozmiar: | wys. 166 cm, szer. 135 cm |
| Data nabycia: | 1953 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SP/M/202 |
Ertman, Marta, Malarstwo polskie od XVII do początku XX wieku w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź : Muzeum Sztuki w Łodzi, 2009, s. 176.
Uznawany za jednego z najważniejszych artystów polskich przełomu XIX i XX wieku. Tworzył w duchu realizmu, był jednak otwarty na nowe prądy i tendencje, które w niezwykle subtelny sposób transponował do swojej sztuki. Jego przedstawienia Orki, Rybaków, Siewców, czy pejzaży tatrzańskich należą do kanonu malarstwa polskiego. Wyczółkowski był dobrym portrecistą. Wykonał również wiele autoportretów, także w technice pastelu, w której osiągnął biegłość. Zachwycają jego martwe natury, często zainspirowane sztuką orientalną. Istotny jest również wkład, jaki Wyczółkowski wniósł w rozwój grafiki polskiej. Był twórcą niezwykle...
![Popiersie artysty en face. Twarz skupiona, brwi zmarszczone, prawa połowa twarzy w głębokim cieniu prawie niewidoczna. Sumiaste wąsy, głowa łysa. Ciemne, szkicowo potraktowane ubranie - kitel [?], pod szyją biały, lśniący kołnierzyk. Popiersie wkomponowan](https://zasoby.msl.org.pl/files/arts/images/3661/thumb_18638.jpg "Autoportret")
