Od dzieciństwa, które spędzamy – w zależności od płci – w różowych bądź niebieskich śpioszkach, normy określają każdy aspekt naszego życia. Istnieją normy definiujące właściwy stosunek wagi do wzrostu, normy morfologii i ciśnienia krwi. Ustalono zasady poprawnej polszczyzny, normy wychowania, reguły ról przynależnych określonej płci, orientacji seksualnej, pochodzeniu klasowemu i etnicznemu, pozycji społecznej… Normy są wszechobecne, nie dziwi więc, że interesują artystów i artystki. Jedni ujawniają ich opresyjny charakter, dyscyplinujący ciało, relacje międzyludzkie i codzienne zachowania. Inni zainteresowani są badaniem tych najbardziej podstawowych norm, które organizują rzeczywistość (struktury, schematy), bądź też – na odwrót – konstruowaniem za pomocą środków artystycznych norm, które mają określać i harmonizować pozaartystyczne relacje społeczne.