Janusz Bąkowski

Był twórcą wszechstronnym. Zajmował się fotografią, grafiką, malarstwem i rzeźbą, eksperymentował z wideo. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików - walnie przyczynił się do powstania Małej Galerii ZPAF w Warszawie pierwszą wystawą zaprezentowaną w październiku 1977 roku w galerii była właśnie ekspozycja Bąkowskiego. Jako artysta był samoukiem. Przed 1939 pracował w zawodzie wyuczonym, był elektrykiem. W latach 1944-45 więzień obozu koncentracyjnego w Mauthausen, gdzie osadzony był też Zbigniew Dłubak, wieloletni przyjaciel, z którym dzielił się artystycznymi doświadczeniami. Po wojnie wrócił do Warszawy. Zajmując się rysunkiem i grafiką uczył się też w Pracowni Konserwacji Architektury Monumentalnej. Od 1958 roku zaczął łączyć grafikę projektową z fotografią, a od 1968 eksperymentować z fotografią tworzył obrazy, w których zdjęcia przetwarzane były za pomocą systemów matematycznych (metodę zastosował też w swoim malarstwie i rzeźbie).  Rozpoczął również wieloletnią współpracę z Jadwigą Przybylak, z którą w latach 80. XX w. zrealizował ponad tysiąc godzin materiałów filmowych - z życia Nowego Jorku (1988-89), Warszawy, a także dokumentację zdarzeń artystycznych. Stworzyli też szereg filmów eksperymentalnych m.in. „Najkrótszą Historię Krajów Europy Wschodniej” (1990). Autor filmów eksperymentalnych, min. „Subway” (1989) i „Scrabs” (2004). Uczestnik wystaw m.in. Fotografowie Poszukujący w Galerii Współczesnej w Warszawie (1971), Kwadrat (indywidualna), Mała Galeria PSP-ZPAF, Warszawa (1977), prezentacja fotografii polskiej w International Center of Photography w Nowym Jorku (1979), La Photographie Polonaise 1900-1981, Centre George Pompidou w Paryżu (1981), Subway (indywidualna), PAAS Galery w Nowym Jorku (1989), Niefoto-grafie (indywidualna), Mała Galeria ZPAF w Warszawie (1997). Wystawa pośmiertna prac Janusza Bąkowskiego miała miejsce w warszawskim Teatrze Wytwórnia a przełomie 2005/2006 roku. „Interesowała go zawsze sztuka analityczna, oparta często na matematycznych założeniach. Był bliskim przyjacielem zmarłego kilka dni wcześniej Zbigniewa Dłubaka. Współpracował blisko z Jagodą Przybylak, był niezwykle ceniony i lubiany przez środowisko artystyczne związane z Małą Galerią w Warszawie. W swoim atelier na strychu przy ulicy Piwnej na Starym Mieście odbyło się z inicjatywy Janusza Bąkowskiego wiele interesujących spotkań, dyskusji, prezentacji video, gdzie sztuka współczesna odgrywała wiodącą rolę”. Maciej Cholewiński