Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Agata Ingarden na etapie twórczości, z którego pochodzi ta praca, w swoich obiektach adaptowała kształty przypominające przedmioty codziennego użytku. W tym przypadku poza znajomą formą wskazuje na to również tytuł.

Podobieństwo jest jednak niepełne, tym bardziej, że artystka pozbawiła obiekt jego prymarnej funkcji. Siedzisko – czy też „leżysko" – zostało pokryte gąbką akustyczną i skrystalizowaną solą. Ponadto w zagłębieniach okładziny – służącej do wygłuszania pomieszczeń – pokrywającej nie-mebel dostrzec można motyle powleczone warstwą silikonu.

The Sunbed (Łóżko plażowe) jest częścią serii obiektów, do której należą także The Bench (Ławka), The Solar Panel (Panel słoneczny), The Screen (Ekran) i Lustro (Mirror). Wszystkie one kojarzyć się mogą z przyjmowaniem promieni słonecznych i akumulacją ciepła.

Agnieszka Pindera

Informacje o artyście:

Agata Ingarden tworzy obiekty i instalacje. Obiekt to przedmiot wykonany przez artystę. Instalacja to grupa kilku obiektów. Obiekty Agaty Ingarden nie są zwykłe. Agata Ingarden używa różnych materiałów. Łączy materiały organiczne (np. cukier, sól, muszle, owady) z przemysłowymi (np. metalowe pręty, śruby). To oryginalne, niespotykane połączenia. Niektóre materiały ulegają zniszczeniu wraz z upływem czasu. Dzieło sztuki zmienia się z upływem czasu.

Opis dzieła:

W obiekcie „Sunbed" artystka przedstawia przedmiot codziennego użytku – leżak do opalania. Leżak wykonany jest z wielu materiałów. Ma metalowe nogi i leżysko z czarnej gąbki akustycznej. Takiej gąbki używa się do wyciszania pomieszczeń. Leżak pokryty jest kryształkami soli. Na leżaku znajdują się skrzydła 4 motyli pokryte silikonem. Silikon je utwardza. Leżak nie jest zwykłym meblem. Nie może służyć do leżenia i opalania się. Jest dziwny. Nie wiadomo, do czego służy taki przedmiot. Wygląda zarazem normalnie i zaskakująco.

Autorka skryptu: Luiza Łuszcz-Kujawiak

Dzieło jest instalacją - składa się z wielu elementów, jest przestrzenne. Praca przypomina łóżko wspierające się na stelażu z cienkich, metalowych rurek. Rurki są fantazyjnie wygięte, sprawiają wrażenie lekkich, chwiejnych, wydają się być odkształcone.

Na metalowym stelażu umieszczony jest prostokąt z szarej pianki akustycznej, wyprofilowanej fabrycznie w regularne ostrosłupy. Pianka pełni funkcję materaca. Na nim artystka położyła kilkanaście owadów – motyli. Zasuszone motyle są przyklejone silikonem, okrywa je widoczna, gruba warstwa soli. Kolory i struktura skrzydeł są dość dobrze widoczne.

Tytuł dzieła „The Sunbed" [Łóżko plażowe], odsyła nas do beztroskiej atmosfery wakacji, odpoczynku na plaży, wygrzewania się na słońcu. Ciepło i idyllicznie. Artystka komplikuje te wspomnienia, odczarowuje pozorną niefrasobliwość lata. Dychotomiczny charakter natury łączy pełnię z pustką, życie ze śmiercią. Leżak, choć miękki odpycha ostrą fakturą materaca. Sól konserwuje i utrwala - proces ten bywa źródłem bólu, rzeczywistego i symbolicznego oczyszczenia. Motyle, delikatne i subtelne uwięzły w silikonowym tworzywie.

Ten dualizm rzeczywistości jest ukazywany w zestawieniu przez artystkę materiałów naturalnych i syntetycznych, stworzonych przez człowieka. Sól i silikon, miękkość poliuretanu, kruchość owadziego ciała, twardość metalowego stelażu. Artystka pochyla się nad każdym użytym materiałem, akceptuje zmiany, jakie wywoła w nim upływający czas. Potencjalne różnice w przeobrażaniu się artystycznej materii są przemyślaną częścią dzieła. Jednocześnie, taka postawa nadaje instalacji charakter narracyjny, nosi potencjał zmiany.

 „The Sunbed" [Łóżko plażowe] jest częścią serii obiektów, do której należą: „The Bench" [Ławka], „The Solar Panel" [Panel słoneczny], „The Screen" [Ekran] i „Lustro" [Mirror].      

Autorka: Marta Wlazeł

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.