Céline Condorelli

Spatial Composition 11 (to John Tilbury) / Kompozycja przestrzenna 11 (dla Johna Tilbury'ego)

Udostępnij:
Datowanie: 2014
Technika: rzeźba
Materiały: beton, płótno
Rozmiar:wys. 52 cm, szer. 145 cm, głęb. 200 cm
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 28.07.2015
Numer inwentarzowy: MS/SN/R/588

Opis dzieła

Prace zakupione do kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi odnoszą się do Sali Neoplastycznej. Powstały po zaproszeniu artystki do stworzenia projektu do książki dotyczącej historii Muzeum Sztuki w Łodzi. Rzeźba została wykonana poprzez nałożenie wypełnionego utwardzającą się substancją koca na jeden z modeli Kompozycji przestrzennej 1 Władysława Strzemińskiego. Powstały w ten sposób „powidok” ekspozytora polskiego artysty staje się obiektem użytkowym przeznaczonym tylko dla jednego wykonawcy. John Tilbury jest brytyjskim pianistą i improwizatorem. Studiował grę na fortepianie w Royal College of Music u Arthura Alexandra i u Jamesa Gibba, a także – dzięki stypendium polskiego rządu – w Warszawie u Zbigniewa Drzewieckiego, gdzie poznał Zygmunta Krauze, z którym później założył Warsztat Muzyczny, pierwszy polski zespół muzyki współczesnej. Koncentruje się na wykonywaniu muzyki eksperymentalnej i awangardowej. Z grupą AMM związał się w roku 1980. Od lat jest znany i ceniony dzięki wykonywaniu utworów najwybitniejszych twórców XX-wiecznej awangardy muzycznej: Johna Cage’a, Corneliusa Cardewa, Christiana Wolffa, a w szczególności Mortona Feldmana. Spatial composition 11 (to John Tilbury) służyła pianiście jako siedzisko w trakcie występu w 2016 roku w Sali Neoplastycznej, w czasie którego wykonał własną kompozycję na podstawie tekstu Stirrings Still Samuela Becketta.

Daniel Muzyczuk

Wystawy

Sala Neoplastyczna. Kompozycja otwarta - edycja 2020 [2020-05-12-2021-04-29]

Céline Condorelli

Jest architektką, a jej praktyka artystyczna koncentruje się na architekturze rozumianej jako struktura wspierająca i interfejs. To pierwsze pojęcie dotyczy szerszego obszaru, w którym jako struktury wspierające sztukę mogą znaleźć się mechanizmy finansowe i instytucje oraz architektura wystaw czy też design. Użycie pojęcia „interfejs” natomiast dotyczy roli kontekstu przestrzennego w mediacji dzieł sztuki i rekonfiguracji ich znaczenia. Artystka rozwija dzięki tej metodologii krytyczne modele tworzenia wystaw i przestrzeni publicznej. Condorelli bada zależności w instytucjonalno-przestrzennych, ale także osobistych relacjach zachodzących...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji
Zobacz także
Powiązane obiekty