Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Opis dedykowany osobom słabo słyszącym i niesłyszącym

Obraz Marka Włodarskiego przedstawia tytułowego fryzjera oraz czesaną przez niego kobietę. Oboje znajdują się w centrum płótna- ona po lewej stronie siedzi przy toaletce z lustrem, a w rękach trzyma flakon, on stoi po prawej stronie i czesze jej włosy. Przy nogach kobiety stoi dzban. Zarówno postaci jak i tło artysta zbudował używając form geometrycznych: kół, kwadratów czy prostokątów. Sprawiają wrażenie jakby zostały wykonane z blachy. Formy malarskie malowane są płasko, w sposób bardzo uproszczony. Przestrzenność została pokazana za pomocą modelunku światłocieniowego. Tło obrazu stanowią różnorodne, kolorowe, geometryczne płaszczyzny. Elementy płótna wyglądają jakby były układanką, przy czym niektóre części zostały poprzesuwane niżej bądź wyżej w stosunku do rzeczywistości. To typowo kubistyczne podejście do malowanych form, jakby rozkawałkowanych. Przestrzeń obrazu sprawia wrażenie chaotycznej, zarysowanej schematycznie. Dominują kolory: niebieski, czerwony, żółty, szary i zielony. W pracy Włodarskiego widoczny jest również wpływ surrealizmu. Klientka zakładu fryzjerskiego nie pasuje do rzeczywistości obrazu, jest naga. Części ciała są poprzesuwane. Artysta namalował akt kobiety w taki sposób jak robili to kubiści. Fragmenty ciała pokazał z różnych stron na raz. Artyści awangardowi interesowali się sztuką ludową, folklorem. Fryzjer Marka Włodarskiego nawiązuje w tematyce do kultury małomiasteczkowej. Ponadto malarskie formy sprawiają wrażenie nieporadnych, naiwnych, stworzonych przez osobę bez wykształcenia plastycznego.

Marek Włodarski to polski artysta malarz, pochodzenia żydowskiego. Studiował we Lwowie najpierw w Wolnej Akademii Sztuk Pięknych, a później Państwowej Szkole Przemysłowej. Wyjechał do Paryża, gdzie przez pół roku kształcił się pod okiem Fernanda Legera. Znał się z Andre Bretonem, Andre Massonem czy Brunonem Schulzem. Należał do lwowskiej grupy awangardowej „Artes”. Uczestniczył w kampanii wrześniowej. Pierwotnie nazywał się Henryk Streng, zmienił jednak nazwisko po wkroczeniu wojsk niemieckich na teren Lwowa w 1941 roku. Przebywał w obozie koncentracyjnym Stutthof. Po wojnie zaczął być nauczycielem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, a potem w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W jego twórczości widoczne są wpływy Fernanda Legera i Marca Chagalla.

Autor skryptu: Maja Pawlikowska