Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Prace rysunkowe Wodiczki przekraczają logikę dwuwymiarowych obrazów na płaszczyźnie. Wprowadzony do nich aspekt przestrzenności sprawia, że zyskują intermedialny charakter. Są one zarazem rysunkiem i instalacją (lub czymś pomiędzy nimi). Kwestionują istnienie wyraźnych granic między dziedzinami sztuki. „Rysunek linii" zwraca uwagę widza na materialność narysowanych kształtów oraz na ich funkcjonowanie w przestrzeni. Artysta wykorzystuje w nim podatność ludzkiej percepcji na iluzję. Dwie, w istocie ukośne, linie widziane pod odpowiednim kątem, tworzą literę L. Istotą tej pracy nie jest przedstawianie przedmiotów w rysunku, jak ma to miejsce w przypadku „Rysunku taboretu", tu liczy się czysta obecność sztuki w przestrzeni i interakcja percepcji widza z jej formą.

Anna Nawrot (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 978)