Kompozycja

Vilmos Huszár

Kompozycja

Datowanie:	1924
Technika:	malarstwo temperowe
Materiały:	płótno, tempera
Rozmiar:	wys. 30 cm, szer. 40 cm
Sposób nabycia:	dar
Numer inwentarzowy:	MS/SN/M/34

Opis dzieła

Kompozycja pochodzi z okresu, gdy Huszár dopiero co opuścił grupę De Stijl, w związku z tym reguły neoplastycyzmu są tutaj potraktowane dosyć swobodnie. Tym bardziej więc w tej pracy można dostrzec to, co artysta cenił w tym kierunku i co jednocześnie stanowiło dla niego ograniczenie. Kompozycja nadal jest oparta wyłącznie o linie pionowe i poziome, jednakże artysta rezygnuje z prostoty formalnej tego kierunku. Zwielokrotnia linie, miesza ze sobą płaszczyzny barw podstawowych, interpretując sztywne reguły neoplastycyzmu.

Karol Jóźwiak (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 224).

Wystawy

Katarzyna Kobro & Władysław Strzemiński. New Art in Turbulent Times [2018-03-10-2018-09-02]
Kobro y Strzemiński. Prototipos vanguardistas [2017-04-25-2017-09-09]
Awangardowe muzeum [2021-10-15-2022-05-01]
Wojna domom. Sala Neoplastyczna w solidarności z Ukrainą [2022-06-24-2022-09-11]

Bibliografia

Międzynarodowa kolekcja sztuki nowoczesnej = Collection internationale d'art nouveau / Miejskie Muzeum Historji i Sztuki im. J. i K. Bartoszewiczów w Łodzi , Łódź : Magistrat m. Łodzi, 1932.,Minich, Marian, Szalona galeria, Łódź : Wydawnictwo Łódzkie, 19

Vilmos Huszár

Węgierski emigrant, po wędrówkach przez Monachium, Paryż, Londyn w 1906 r. na stałe osiedlił się w Holandii. Tam wspólnie z Pietem Mondrianem, Theo van Doesburgiem i innymi artystami, wypracowywał zasady neoplastycyzmu. Ten nowy kierunek w sztuce, powstały pod wpływem filozofii mistycznej, był środkiem do poszukiwania harmonii, czystości formy, zobrazowania abstrakcyjności myśli poprzez najprostsze formy: linie pionów i poziomów, użycie barw podstawowych – koloru czerwonego, żółtego, niebieskiego, a także bieli i czerni. Karol Jóźwiak

Więcej informacji