Awit Szubert
Portret kobiety
| Datowanie: | 4. ćwierć XIX w. |
| Technika: | fotografia czarno-biała |
| Materiały: | papier fotograficzny, karton |
| Rozmiar: | wys. 10,5 cm, szer. 6,4 cm |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/F/627 |
Poszerzone pole widzenia [2022-04-22-2023-01-08]
| Datowanie: | 4. ćwierć XIX w. |
| Technika: | fotografia czarno-biała |
| Materiały: | papier fotograficzny, karton |
| Rozmiar: | wys. 10,5 cm, szer. 6,4 cm |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/F/627 |
Poszerzone pole widzenia [2022-04-22-2023-01-08]
Awit Szubert (ur. 3 lipca 1837 w Oświęcimiu, zm. 27 maja 1919 w Szczawnicy) – polski malarz, portrecista, fotograf zawodowy, pionier fotografii Tatr. Awit Szubert urodził się 3 lipca 1837 roku w Oświęcimiu w tzw. Domu Ślebarskich. Był synem kancelisty Antoniego i Barbary z domu Kosińskiej: bratem Leona (1829-1859) – rzeźbiarza. Po ukończeniu szkoły średniej, w 1856 rozpoczął studia w krakowskiej Szkole Rysunku i Malarstwa, późniejszej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie był uczniem Władysława Łuszczkiewicza i Wojciecha Stattlera. Jeszcze w tym samym roku został zabrany do Rzymu przez swojego brata, który przebywał we Włoszech na rządowym...