Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Białe geometryczne formy, określone jako Kompozycje przestrzenne, przypominają dzieła konstruktywistyczne i nawiązują do rzeźb Katarzyny Kobro o tym samym tytule. Pozornie bezosobowe struktury odsyłają jednak do mrocznych historii związanych z przemocą i zbrodnią. Stanowią one makiety piwnic, w których Josef Fritzl, zwany „potworem z Amstetten”, przez 24 lata więził i wykorzystywał seksualnie swoją córkę. Artystka tworzy studium obiektu, miejsca kaźni, w którym oszczędne, proste formy odzwierciedlają prymat chłodnej kalkulacji, zimnego, nieludzkiego porządku i hierarchii. Groza czai się w spokojnych, czystych miniaturach pomieszczeń, a świadomość historii, jaka rozegrała się w prawdziwych murach piwnicy, odbiera im neutralność. Każda z trzech kompozycji przestrzennych Orlikowskiej pokazuje inną hipotetyczną wersję rzutu architektonicznego piwnicy spośród tych, jakie były publikowane w prasie. Realizacje Anny Orlikowskiej łączą w sobie cechy dokumentu i inscenizacji, badając sposób, w jaki zdarzenie i przestrzeń, w jakiej ono się rozgrywa, staje się medialnym konstruktem.

Marta Ryczkowska (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 444).