Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

W fotografiach Aleksandra Zakrzewskiego kompozycja jest kluczowa – wybór motywu i ujęcia jest bliższy jednostkowej artystycznej kreacji niż utrwalaniu zastanej malowniczości. Dwudziestolecie międzywojenne to czas, kiedy umocniła się autonomia fotografii jako dziedziny sztuki – upowszechniły się artystyczne zdjęcia, przekraczające „rzemieślniczą” manierę. Kompozycja fotografii dokumentującej zwyczajne życie stała się bardziej wyrazista i odważna, wydobywała poetyckość banalnych obiektów. Upowszechniło się wówczas także nowe, uważniejsze spojrzenie na przedmiot codziennego użytku w kontekście jego potencjału formalnego i dokumentalnego. Zakrzewski, przedstawiciel najmłodszego pokolenia uczniów ojca polskiej fotografii artystycznej Jana Bułhaka, łączy w swoich studiach przedmiotów malowniczość z nowoczesną kompozycją.

Anna Nawrot (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 732).