Kolekcja Sztuki Dawnej

Pole zainteresowań kolektywu Lou Cantor to kultura sieciowa i badanie przestrzeni intersubiektywnych w dobie komunikacji przy pomocy technologii cyfrowych. W swoich działaniach kolektyw eksploruje ten obszar rzeczywistości i środowiska cyfrowego, które  kształtuje nas w coraz większym stopniu, tak w aspekcie społecznym jak i egzystencjalnym. Obraz wykonany w technice mieszanej pod tytułem Parallax I (Funeral Service) [Paralaksa I (uroczystości pogrzebowe)] pochodzi z cyklu The Crystal World, w którym Józefina Chętko i Kolja Glaeser posłużyli się fotografiami ukazującymi uliczne protesty w Stanach Zjednoczonych i Brazylii. W serii tej skupili się na analizie zbiorowych protestów, czerpiąc ze zróżnicowanych źródeł wizualnych, w tym nagrań z monitoringu i fotografii wykonywanych przez naocznych świadków wydarzeń. Artyści w pracach z cyklu pokazują dynamikę grupowej energii, ogniskując uwagę na wydarzeniach takich jak atak na Kapitol w Waszyngtonie z 6 stycznia 2021 r. i atak m.in. na Pałac Prezydencki w Brasilii motywowany protestem przeciwko rzekomemu fałszowaniu głosów z 8 stycznia 2023 r.  Wybrane sceny zbiorowej agresji wobec symbolicznie i historycznie znaczących obiektów zachęcają do refleksji nad złożonością masowych protestów i wybuchową energią skrajnie prawicowych ruchów. Utraciwszy swój pierwotny kontekst, historyczne fotografie zostały w sposób radykalny oderwane od bezpośredniego związku z wydarzeniami, które pierwotnie przedstawiały. Artyści podkreślają przy tym rolę intersubiektywności jako silnego katalizatora wydarzeń w przestrzeni społecznej i politycznej. Fotografie zostały zabarwione w odcieniach intensywnych kolorów (w przypadku Parallax I jest to niebieskawy fiolet), co odbiera im dosłowność i wrażenie dokumentalnego zapisu. Efekt ten został wzmocniony poprzez włączenie kryształów ametystu w strukturę obrazów, symbolizujących erozję tkanki społecznej pod presją charakterystycznych dla współczesnego świata procesów takich jak rozwój mediów społecznościowych i sztucznej inteligencji. Zestawienie elementów naturalnych – wytworów nieorganicznych przyrody z chaotycznymi scenami na obrazach stanowi bezpośrednie odniesienie do powieści The Crystal World J.G. Ballarda, której jednym z wątków jest rozprzestrzenianie się tajemniczego wirusa powodującego proces krystalizacji kontynentu afrykańskiego. Wprowadzenie form krystalicznych „rozrywających tkankę obrazu” staje się metaforą kruchości struktur społecznych, spowodowanej coraz bardziej namacalnym wpływem technologii na naszą zdolności poznawcze.

Praca odnosi się też bezpośrednio do związków obrazów z informacją w medialnym i internetowym środowisku. Pokazuje jak fotografia - zapis istotnego historycznie momentu, trafiająca do przestrzeni cyfrowej i powielana przez media informacyjne, traci swoją pierwotną funkcję dokumentacyjną i nie pozwala odbiorcy na rozróżnienia między faktem a fikcją. Obraz transformuje w dające się swobodnie modelować medium służące dowolnej narracji. Powtarzalność i tempo z jakim obrazy znalazły się w obiegu medialnym ostatecznie zmienia informacje w szum, przytłaczając naszą zdolność do postrzegania rzeczywistości indywidualnie i zbiorowo.

Milena Romanowska

Rozwój kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi. Dzieła zakupione z programu rządowego „Kolekcje sztuki współczesnej".

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego.