Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Fotografię Evy Rubinstein opisuje się jako zwyczajną lub osobistą. Oprócz aktów i portretów stałym tematem jej zdjęć są domowe wnętrza i przedmioty codziennego użytku ukazane w dziennym świetle. Mogą to być krzesła, fragment łóżka czy właśnie butelka mleka stojąca obok okna przesłoniętego firanką. W harmonijnych i eleganckich, a niekiedy ascetycznych kompozycjach, zawsze utrzymanych w czerni i bieli, artystka umiejętnie balansuje między wywołanymi brakiem drastycznych kontrastów, łagodnością i spokojem, a odczuciem melancholijnej pustki. Dla Rubinstein w fotografię wpisana jest nieusuwalna zależność. Z jednej strony zdjęcie rejestruje obiekty objęte jego kadrem, z drugiej, poprzez wybór środków technicznych i formalnych, autorka odciska w nich także własną podmiotowość. Z tych powodów prace Rubinstein interpretuje się niekiedy jako zapis jednostkowego doznania, a zarazem – uniwersalnego wymiaru egzystencji człowieka.

Piotr Słodkowski (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 710).